Er zijn te allen tijde pogingen ondernomen om mensen te classificeren, om hun individuele verschillen in een systeem te brengen. Zelfs de artsen uit de oudheid - Hippocrates en Galenus - identificeerden vier soorten temperament. Een van de moderne classificaties is gebaseerd op een ander kenmerk van het zenuwstelsel - de aanvankelijke autonome toon.
Het vegetatieve zenuwstelsel is het deel dat de constantheid van de interne omgeving van het lichaam handhaaft, het werk van organen en hun systemen regelt, niet gehoorzaamt aan bewustzijn en wil. Het is verdeeld in twee secties - sympathiek en parasympathisch. Het eerste deel activeert vitale activiteit: het versnelt de ademhaling en de hartslag, verhoogt de bloeddruk, zet de bronchiën uit, zodat het lichaam zich voorbereidt op actieve actie. Het parasympathische gedeelte vermindert de frequentie van hartslag en ademhaling, druk, vernauwt de bronchiën. Figuurlijk gesproken is de activiteit van de sympathische afdeling 'angst' en de parasympathische afdeling 'het alarm wissen'.
De activering van een of andere afdeling van het autonome zenuwstelsel hangt af van de omstandigheden waarin het lichaam zich bevindt. Maar ook in rust overheerst de invloed van een van de afdelingen. Deze overheersende invloed wordt de aanvankelijke vegetatieve toon genoemd.
Mensen met een overwegend sympathisch zenuwstelsel worden sympathicotoniek genoemd, met een overwegend parasympathisch zenuwstelsel dat vagotoniek wordt genoemd.
Sympathicotonisch
Een sympathieke persoon is in staat om snel beslissingen te nemen, zich aan nieuwe omstandigheden aan te passen en nieuwe werkmethoden eigen te maken.
Zo'n persoon "ontsteekt snel", maar net zo snel "brandt op", zijn middelen uitputtend. Langdurig werk in een uniforme modus wordt hem met moeite gegeven. Een sympathieke persoon neemt gemakkelijk informatie op, maar kan deze na 3-4 dagen vergeten.
Een sympathiek persoon is niet geneigd om langetermijnplannen te maken, hij leeft en handelt "hier en nu", is geneigd tot gewelddadige uiting van emoties.
Vagotonisch
Vagotonisch is moeilijk onder de knie te krijgen in nieuwe omstandigheden, went langzaam aan fysieke en mentale stress, maar als je eraan gewend bent, kan het deze lange tijd zonder problemen uithouden. Hetzelfde is het geval met de assimilatie van informatie: hij herinnert zich langzaam, maar voor een lange tijd.
Als sympathicotoniek een tacticus kan worden genoemd, dan is vagotoniek een strateeg, hij bouwt zijn plannen voor de toekomst tot in detail en berekent alle mogelijke opties. Vagotoniki zijn niet geneigd tot gewelddadige uiting van emoties.
Het feit dat een persoon tot een van de typen van het autonome zenuwstelsel behoort, beïnvloedt het succes van een bepaalde activiteit. Sporten die verband houden met cyclische fysieke activiteit zijn bijvoorbeeld meer geschikt voor vagotoniek: skiën, zwemmen, fietsen, hardlopen op middellange of lange afstanden. Sympathicotoniek kan zich manifesteren in sporten met kortdurende belastingen: boksen, ritmische gymnastiek en hardlopen op korte afstand.
