Het woord 'saai' is zo ingeburgerd geraakt in het leven van mensen dat maar weinig mensen er belang aan hechten. Het is overal te vinden - in statussen, in gesprekken, in commercials. Verveling en verveling zijn echter verschillend - je kunt uit verveling boter op kaas op het juiste paar gaan spelen op de universiteit, of je kunt ook trouwen, dronken worden of een fortuin verkwisten in een casino uit het niets.
Weinig mensen nemen de bewering serieus dat verveling een diagnose is. Zegt het kind dat hij zich verveelt? Natuurlijk is hij gewoon een spelbreker! Geen verveling, maar luiheid, dus het is beter om hem te laten gaan en zijn huiswerk te maken. In sommige opzichten hebben aanhangers van deze positie ongetwijfeld gelijk - meestal zitten mensen urenlang op sociale netwerken, voortdurend het nieuws bijwerkend, niet vanwege spirituele leegte. Het is alleen makkelijker om weg te komen van verantwoordelijkheden en zaken die niet langer vreugde brengen, en deze toestand wordt gewoonlijk luiheid genoemd. Alleen nu vraagt bijna niemand waarom gewone handelingen geen plezier opleveren, dit wordt al als de norm geaccepteerd. De staat van verveling kan, vreemd genoeg, gevaarlijk zijn, want om die te overwinnen, doen mensen soms echte waanzin. En degenen die niet de moed hebben om ze te creëren, leven niet erg vrolijk en geven zichzelf en iedereen om hen heen de schuld van hun spirituele ontevredenheid. Maar hoe ga je verveling tegen? Niet die verveling die gemakkelijk kan worden verdreven door een spelletje boter-kaas-en-eieren, maar een diepe, verslindende, verwoestende verveling die uren, dagen, maanden en jaren kostbare tijd kost? Sommige psychologen zijn van mening dat er iets drastisch moet veranderen in het leven. Bijvoorbeeld verhuizen naar een andere baan, huidige relaties verbreken en nieuwe beginnen, verhuizen naar een ander land, etc. Natuurlijk is de methode niet slecht - een verandering in de levensomstandigheden wordt altijd een sterke schok voor een persoon, waardoor verveling niet wordt toegestaan. Maar wat als hij niet van baan wil veranderen, zijn partner wil verlaten of niet wil verhuizen? In dit geval is het de moeite waard om met de kleine dingen te beginnen. Dus verveling ontstaat wanneer de activiteit geen vreugde brengt of volledig afwezig is. Dit betekent dat je moet zoeken naar die activiteiten die plezier zullen brengen. Waarom bijvoorbeeld niet, in plaats van doelloos tijd door te brengen op sociale netwerken, een rondje hardlopen of een film kijken waar je al van kinds af aan van hield? Waarom niet leren hoe je taarten bakt in plaats van een avond aan de bar? En als verveling hand in hand gaat met eenzaamheid, waarom dan toch geen kat, hond of kanarie nemen, of nieuwe vrienden maken? Probeer gezonde en plezierige gewoontes te ontwikkelen. Bijvoorbeeld vaker glimlachen naar je spiegelbeeld, elke dag ontbijten of een goed boek lezen voor het slapengaan. Psychologen zeggen dat een gewoonte kan worden ontwikkeld in veertig dagen van elke dag dezelfde actie te herhalen, en dit is niet zo veel. Met andere woorden, vul de tijd die je verveelt met activiteiten die plezier brengen, want zulke dingen zullen zeker gevonden worden. En als er niets in je opkomt, doe dan gewoon iets dat je nog nooit eerder hebt gedaan - ineens vind je het leuk. Uiteindelijk is er een prachtig gezegde hierover: "Een wijs persoon kan zich niet vervelen, want hij heeft een geweldige metgezel - hijzelf."
