In de Russisch sprekende omgeving heeft een persoon een keuze: hoe de gesprekspartner aan te spreken. De beleefde aanspreekvorm "jij" verliest stilaan terrein, maar wordt in bepaalde situaties nog steeds gebruikt in plaats van het democratische "jij". In sommige gevallen is de overgang van "jij" naar "jij" echter heel passend en logisch.
Wie is geadresseerd aan "u"
In ons land is het gebruikelijk om "u" aan te spreken tot een vreemde of onbekende persoon, ongeacht zijn leeftijd en sociale status. De uitzondering zijn misschien kinderen. Hier verschillen de meningen. Sommigen geloven dat alleen een volwassen burger het "waardig" is om "jij" te noemen, terwijl anderen beweren dat kinderen na 9 jaar, vooral in een officiële setting (in een klaslokaal bijvoorbeeld), exclusief tot "jij" moeten worden gericht - dit helpt om het gevoel van eigenwaarde van een jonge man te vormen.
In een officiële setting wordt het aanspreken van "jij" ook geaccepteerd bij mensen die elkaar goed kennen. Hiermee kunt u het zakelijke karakter van communicatie benadrukken en een serieuzere en striktere sfeer creëren. Zo is het bijvoorbeeld vreemd voor schoolkinderen om te horen wanneer leraren binnen de muren van een onderwijsinstelling zich in hun bijzijn tot elkaar wenden tegen 'u'.
Een beroep gedaan op "u" en op oudere mensen, ongeacht de omstandigheden. De uitzondering zijn misschien leden van dezelfde familie en gevallen waarin mensen met een groot leeftijdsverschil zeer goede vrienden zijn. Hoewel voor velen dergelijke uitzonderingen onaanvaardbaar zijn: er zijn gezinnen waarin zelfs de moeder en vader worden behandeld met respect voor "jij".
In andere gevallen blijft de keuze van de aanspreekvorm vrij vrij, maar is er voor sommigen nog een zekere drempel in de overgang van "jij" naar "jij". Sommigen zullen een te snelle verandering van het officiële adres naar een niet-officieel adres als minachting voor zichzelf ervaren, terwijl voor anderen het beroep op 'u' te omslachtig lijkt en het onaangenaam voor hen is om het aan hen gericht te horen.
Wanneer overschakelen naar "jij"
Als u het gevoel heeft dat uw relatie met een persoon uit het "officiële" gebied een minder formele relatie aan het worden is, als het voor u gemakkelijk en prettig is om met hem te communiceren, en u denkt dat de gesprekspartner soortgelijke gevoelens voor u heeft, kunt u nodig hem rechtstreeks uit om over te schakelen naar 'jij', vooral als hij van dezelfde leeftijd en hetzelfde geslacht is als jij. Een dergelijk aanbod wordt in de regel niet afgewezen.
Bij communicatie tussen een man en een vrouw mag de overgang van "jij" naar "jij" alleen plaatsvinden op initiatief van de vrouw, vooral als deze relatie niet zakelijk is, maar vriendelijk of zelfs meer dan alleen vriendelijk. Het is een feit dat vrouwen de mate van intimiteit met een man sterker voelen, en een gevoelige en beleefde heer zal zijn dame toestaan om over te schakelen naar een meer vertrouwd adres "u" wanneer zij er zelf klaar voor is. Het is waar dat velen geloven dat dergelijke conventies ongepast zijn in een zakelijke omgeving, en zowel een vrouw als een man kunnen de overgang naar 'jij' tussen collega's initiëren.
Zich tot "u" wenden in relatie tot ondergeschikten of mensen met een lagere sociale status, en zelfs op een of andere manier afhankelijk van u, kan door laatstgenoemden worden gezien als een manifestatie van "heerschappij", gebrek aan respect voor hun persoonlijkheid, en zeer pijnlijk raken hun trots. Aan de andere kant is het onwaarschijnlijk dat iemand die zich in een ondergeschikte positie bevindt, voorstelt om zelf naar 'jij' over te schakelen, uit angst om gebrek aan respect te tonen of als onwetend beschouwd te worden. In dergelijke gevallen is de overgang van "jij" naar "jij" nauwelijks gerechtvaardigd. Een uitzondering kunnen situaties zijn waarin door verschillende omstandigheden vertrouwen en onofficiële relaties tussen deze mensen ontstaan.
