De biologische soort van een persoon wordt gedefinieerd als Homo sapiens - Homo sapiens. Deze definitie impliceert het vermogen van elke persoon om te denken en bewust te zijn. Maar dit vermogen hangt grotendeels af van de leeftijd waarop de persoon is.
Esoterici, psychologen en filosofen, die het niet vaak met elkaar eens zijn, zijn tot de algemene mening gekomen dat de levenscyclus van een persoon, die gemiddeld 70 jaar is, in twee hoofdfasen kan worden verdeeld, en elk van deze fasen in vijf cycli die elk 7 jaar duren. De eerste fase is de leeftijd van 0 tot 35 jaar oud, het wordt als oplopend beschouwd in overeenstemming met de fysieke toestand van de persoon. Dit is het stadium van de jeugd, waarin de fysieke en mentale vermogens van een persoon, zijn levenspotentieel, geleidelijk worden onthuld.
Gedurende deze periode is het bewustzijn van een persoon naar buiten gericht en worden de taken die hij zichzelf oplegt in de eerste plaats in verband gebracht met zijn sociale functies. De belangrijkste doelen voor een persoon tijdens deze periode van bewustzijnsontwikkeling zijn: onderwijs, een gezin stichten, een goede baan vinden, een carrière opbouwen, sociale status verwerven en zorgen voor materieel welzijn. Om deze doelen te bereiken, is veel inspanning nodig, daarom is het menselijk bewustzijn in deze periode nogal oppervlakkig, het is verstoken van diepe en sterke innerlijke heroverweging. Op de leeftijd van 35 jaar bouwt een persoon voornamelijk kennis op, doet levenservaring op, maar neemt deze tot nu toe als vanzelfsprekend aan, systematiseert ze nog niet en vermijdt diepgaande analyse.
Als we na 35 jaar en tot 70 jaar fysieke conditie als criterium nemen, begint een dalende fase. Maar voor die mensen die weten hoe ze hun denkvermogen kunnen ontwikkelen, is dit de tijd van zelfbewustzijn, bepaling van echte waarden en hun houding ten opzichte van wat er rondom gebeurt. Uiterlijk wordt een persoon niet zo energiek, jeugdige ijver en opwinding in hem wordt steeds minder, maar voor een denkend persoon is dit niet het begin van de ouderdom, maar de komst van wijsheid. Het leven geeft een persoon de kans om hun energie te richten op innerlijke ontwikkeling en heroverweging. Dit is het moment om de wereld te herontdekken, er met een nieuwe blik naar te kijken, om iets te zien dat je eerder niet opmerkte of niet begreep.
Het begin van de tweede fase wordt in de regel geassocieerd met de zogenaamde "midlifecrisis". Voor velen wordt zo'n crisis een kans om de balans op te maken en de echte, echte waarde van veel materiële en spirituele dingen te begrijpen. Deze crisis geeft een impuls aan innerlijke wedergeboorte en heroverweging. Gedurende deze periode vindt een groot intern werk van het menselijk bewustzijn plaats, gericht op het bepalen van zijn plaats in de omringende wereld en het heroverwegen van zijn houding ten opzichte daarvan, om zijn innerlijke mogelijkheden te onthullen. Dit is de periode waarin een persoon echt plezier kan beleven, zijn wedergeboorte kan realiseren en het ontastbare dat echt belangrijk is, kan waarderen.
