Tot op zekere hoogte is egoïsme inherent aan elke persoon. Maar soms overschaduwt liefde voor de eigen persoon alles om ons heen. Is het mogelijk om een gezin te stichten, kinderen op te voeden, intieme dingen te delen met iemand die alleen bezig is met gedachten aan zichzelf? Probeer je aan de gulden middenweg te houden en denk niet alleen aan jezelf, maar ook aan degenen die in de buurt zijn.
instructies:
Stap 1
De egoïst leeft in zijn eigen kleine wereld, waar alles zijn grillen en verlangens moet gehoorzamen. Als hij besluit contact te zoeken met de buitenwereld, dan alleen op zoek naar voordelen voor zichzelf. Daarom is de beste remedie tegen egoïsme de zorg voor anderen. Bedenk hoe een jonge moeder volledig oplost in een pasgeboren kind, hem al haar kracht geeft en haar persoonlijke behoeften vergeet. Soms is het de moeite waard om je eigen belangen op te offeren in het belang van een geliefde. Bied hulp als je ziet dat het nodig is. Mensen vragen immers niet altijd om ondersteuning, ook niet als ze die hard nodig hebben. Goede daden dragen bij aan de spirituele verrijking van een persoon, het allerbelangrijkste, wees oprecht en onbaatzuchtig.
Stap 2
Gewoonlijk is een egoïst onoplettend voor de gesprekspartner en beschouwt hij de dialoog alleen als een gelegenheid om zich uit te spreken. Leer daarom de gesprekspartner te luisteren en te horen. Besteed aandacht aan intonatie, pauzes, gebaren - deze ogenschijnlijk kleine dingen zullen helpen de emotionele toestand van de spreker te bepalen. Vermijd oordelen en kritiek, want het belangrijkste in een gesprek is om een welwillende toon aan te houden die de ander helpt te ontspannen en zich op zijn gemak te voelen.
Stap 3
Kleine kinderen zijn egocentrisch. Het kind associeert elke gebeurtenis of elk fenomeen met zijn eigen persoonlijkheid, bijvoorbeeld als de zon ondergaat omdat het tijd is om naar bed te gaan. Gewoonlijk kan deze fase van persoonlijkheidsvorming al voor het begin van de opleiding worden overwonnen. Maar soms blijven de kenmerken van egocentrisme ook bij volwassenen bestaan. Allereerst worden ze uitgedrukt in onwil om de plaats van een ander in te nemen, om zijn positie te accepteren.
Volg het bijbelse principe - heb uw naaste lief als uzelf. Vraag vaker aan familie en vrienden: wat kan ik voor je doen? Probeer de situatie niet alleen met je eigen ogen te bekijken, maar ook vanuit het oogpunt van een ander, denk na over de loop van zijn gedachten en de mogelijke perceptie van wat er gebeurt. Dan wordt het veel gemakkelijker om met wie dan ook een compromis te vinden, je hoeft geen energie te verspillen aan nutteloze argumenten en strijd.
