Er is nog steeds geen definitief antwoord op de vraag: waarom drinken mensen alcohol. Verschillende groepen en sectoren van de samenleving reageren er op verschillende manieren op. Bijna iedereen die alcohol drinkt heeft zijn eigen verklaring.
Voor sommigen is het drinken van alcohol een ontspanning van het lichaam, moe van de constante stress en het ritme van het moderne leven, voor anderen - om uit een depressie te komen of de stemming te verbeteren, voor anderen - het handhaven van tradities of om er niet als een zwart schaap uit te zien in een team. Soms is het drinken van alcohol een uiting van protest tegen een ouder of vrouw. Ze drinken om eenzaamheid weg te werken, verdriet te gieten, het is beter om in slaap te vallen of een kater te verlichten. Er zijn duizenden redenen, en voor elk zijn ze geldig. Er is maar één ding gemeen in deze verklaringen - een afwijking van de realiteit. Wetenschapper A. Kempiński associeerde drinken met verschillende stijlen: contact, wanneer alcohol wordt gebruikt om contacten te leggen met andere mensen, neurasthenisch - om nerveuze irritatie en spanning te verlichten, met bacchanaal - om los te koppelen en te vergeten in een alcoholische intoxicatie, met heroïsch - om zichzelf een gevoel van vertrouwen te geven en met suïcidaal - wanneer er een verlangen is om zelfmoord te plegen. Andere wetenschappers zijn van mening dat alcoholconsumptie slechts drie hoofdredenen heeft: heilzaam - met het vermogen om spanning te verlichten, te vergeten, te ontspannen, jezelf op te vrolijken, gezelschap - bij ontmoetingen met vrienden en familie, of gewoon vrienden, evenals bij het zoeken naar sensatie - voor bevrediging van smaakbehoeften en het genieten van een alcoholische drank. De mensheid is al duizenden jaren bekend met alcohol. Gedurende deze tijd hebben veel nationaliteiten ongeschreven tradities van het gebruik ervan ontwikkeld. Maar tegelijkertijd werd één ding altijd uit alcohol gehaald - het vermogen om de gemoedstoestand te veranderen om te kalmeren, de stemming te verbeteren, te ontspannen. Maar deze toestand is altijd nep, kunstmatig. Plezier wordt niet bereikt door verdiende gemoedsrust, maar door eenvoudige chemische stimulatie van de hersencentra die gevoelens en stemming regelen. Deze centra zijn juist verantwoordelijk voor het beheersen van gedrag, het vermogen om realistisch naar het leven te kijken en hun plaats daarin. En door de hersenen te bedriegen, bedriegt een persoon die alcohol gebruikt zichzelf en compenseert voor een periode van dronkenschap wat hij in het echte leven mist: het vermogen om te communiceren, plezier te hebben, moeilijkheden te ervaren, te ontspannen. Tegelijkertijd dekt alcohol het tekort in het vermogen om je gevoelens te beheersen en je gedrag en toestand te reguleren.
