Het is voor een mens als sociaal wezen uitermate belangrijk om in een eigen soort samenleving te blijven. Zelfs de meest verstokte introverte persoon heeft van tijd tot tijd actieve communicatie nodig. Het verloopt echter niet altijd vlekkeloos en probleemloos. Soms komen mensen onverwacht in een soort sociaal isolement terecht - ze laten niet het gevoel achter dat iedereen, ook degenen die het dichtst bij hen staan, zich van hen afkeerde en openlijk hun bestaan negeerde. Hoe bevind je je in zo'n ongemakkelijke situatie?
De redenen voor de boycot identificeren the
Allereerst is het belangrijk voor jezelf om te begrijpen: degenen om je heen, die gisteren een bepaalde persoon heel hartelijk begroetten, kunnen hun houding tegenover hem niet plotseling veranderen zonder enige reden. Zulke drastische veranderingen moesten zeker een reden hebben - die iemand die zich plotseling in een gedwongen sociaal isolement bevond, kon onderwerpen zonder het zelfs maar te merken en er niet zoveel belang aan te hechten.
Experts zeggen dat het gedrag van de mensen om ons heen tot op zekere hoogte een indicator is van onze houding ten opzichte van hen. Ze lijken de emoties en gevoelens te weerspiegelen die we op ze uitspatten en ze teruggeven in de vorm van een gepaste reactie. Zo krijgt iedereen inzicht in hoe de lijn van zijn gedrag acceptabel is in een bepaalde sociale omgeving en of het in dit verband niet gecorrigeerd hoeft te worden.
Soms wordt het feit dat anderen zich afwenden uitgelokt door zo'n schijnbaar onbeduidend iets als iemands slordigheid - in kleding of in de zorg voor hun eigen huis. Het is voor een aanzienlijk aantal mensen in zo'n geval gemakkelijker om de communicatie met zo'n slordige, onverzorgde persoon te minimaliseren dan om een opmerking te maken over deze score. Bovendien veroorzaakt juist de communicatie met degenen van wie de onaangename barnsteen afkomstig is door verwaarlozing van hygiëneprocedures, en dingen uit de kledingkast enigszins doen denken aan het vestingwerk van personen zonder een bepaalde woonplaats, veel negatieve emoties, waarvan iedereen probeert zichzelf te beschermen.
De redenen voor een bepaalde boycot van anderen zijn ook vaak de vreemdheid van menselijk gedrag. Bijvoorbeeld agressie, grofheid. Veranderingen in het leven van een bepaalde persoon (in het bijzonder het aannemen van een religie die ongebruikelijk is voor een bepaald land, een verandering in de sociale kring naar een meer marginale, enz.) lokken echter ook de veroordeling uit van veel mensen uit zijn omgeving.
De situatie corrigeren
De tactiek van een "geïsoleerde" persoon in een dergelijke situatie zou uitsluitend moeten afhangen van de werkelijke oorzaak. Je moet je niet overgeven aan buitensporige zelfgravende en ongegronde beschuldigingen van doodzonden, maar het is geen zonde om echte afwijkingen van normaal gedrag te identificeren en deze tijdig te corrigeren.
Dus als de reden voor, om het zacht uit te drukken, de onvriendelijke houding van anderen iemands slordigheid was, dan zou hij natuurlijk zowel zichzelf als zijn eigen huis op orde moeten brengen. Het is immers geen enkel probleem om op tijd schoon te maken, de gebruikelijke hygiëneprocedures uit te voeren en schone en opgeruimde dingen aan te trekken.
In gevallen waarin de redenen voor de vervreemding van andere mensen vele malen ernstiger zijn, zult u een beetje anders moeten handelen. Vaak is echter een universele optie een correctie van het eigen gedrag. Het is de moeite waard om de mate van agressiviteit en hardvochtigheid in de communicatie te vertragen - en de mensen om je heen zullen ook welwillender worden.
Als geliefden zich van een bepaalde persoon afkeren vanwege zijn overtuigingen (religieus, politiek, enz.) of hun verandering, dan zou tijd de belangrijkste genezer moeten zijn. Natuurlijk moet je zoveel mogelijk openhartig met andere mensen praten, de huidige situatie bespreken en je eigen positie rustig, kalm, zonder overdreven emoties uitleggen.
Wanneer dergelijke communicatie niet tot verzoening leidt, of wanneer ze in het algemeen contact vermijden, is het de moeite waard om door uw eigen gedrag van woorden naar daden te gaan, om hen uw geschiktheid en warme houding te bewijzen. Het is mogelijk dat ze na een bepaalde tijd “dooien”.
Maar zelfs als hun locatie voor altijd verloren is, is het een zonde om toe te geven aan wanhoop en te geloven dat het leven voorbij is. Het is beter om innerlijke kracht in jezelf te zoeken om zo'n vreselijke situatie te weerstaan en bronnen te vinden om een positieve houding te creëren. In dit geval zal de gedwongen eenzaamheid van een persoon waarschijnlijk niet te lang duren - hij zal zeker nieuwe vrienden en gelijkgestemde mensen aantrekken die zijn persoonlijke kwaliteiten zullen waarderen en hem zullen respecteren.
