Luie mensen worden door velen veroordeeld. Als de een aan het werk is en de ander gewoon op de bank ligt en lui is, is dat vervelend. Luiheid is echter niet altijd een teken van onwil om iets te doen. Daarachter kan een ziekte zitten waarbij alleen een specialist hulp kan bieden.
Wanneer een persoon bezig is met een bedrijf dat hem plezier brengt, heeft hij een motivatie, een doel, een plan voor de uitvoering van het plan en de actie zelf. Een persoon doet zijn werk, kijkt dan naar het resultaat, en als hij er tevreden mee is, geven de hersenen dopamine af als beloning voor het verrichte werk.
Wanneer luiheid je begint te overweldigen, betekent dit dat iets in je plannen niet is zoals je zou willen en dat de verkregen resultaten de hersenen niet bevredigen. Hij begint te geloven dat je nutteloos werk doet en "zet" je uiteindelijk op de bank. En je zegt dat je te lui bent om iets te doen, hoewel je in feite apathisch bent. En dit is al een ziekte.
Een apathisch persoon verliest levendige gevoelens, zijn emoties vervagen. Alles wat er om hem heen gebeurt, interesseert hem niet meer. Zo iemand maakt zich geen zorgen, maakt zich geen zorgen, toont geen initiatief, is onverschillig voor zichzelf en de omgeving, voelt zich waardeloos en onnodig. Het groeiende schuldgevoel als gevolg van luiheid verergert de stemming verder en vervormt de emotionele achtergrond, put uit. Elke overreding, pogingen om zich in te spannen en iets te gaan doen, leiden tot niets. De wil is volledig onderdrukt en de persoon is klaar om op de bank te liggen, niet op te staan, voor lange dagen en soms maanden.
Vaak gaat apathie gepaard met het begin van een depressie, en alleen een specialist kan met zekerheid zeggen of dit luiheid is of het begin van de ziekte. Apathie is niet zo onschuldig als het voor sommigen lijkt.
Het gevolg van deze aandoening kan het ontstaan van de ziekte van Alzheimer, neurologische ziekten en soms ernstige hersenziekten en zelfs de ontwikkeling van een tumor zijn.
Bovendien zijn er in de psychiatrie andere ziekelijke toestanden van de psyche, die op het eerste gezicht op "luiheid" kunnen lijken. Deze omvatten bijvoorbeeld:
- Abulia is een aandoening waarbij een persoon geen acties kan uitvoeren die verband houden met een wilsinspanning: wassen, eten, douchen, wandelen, naar het werk gaan - dit alles is bijna onmogelijk voor hem; een dergelijke borderline-aandoening als apato-abulisch syndroom wordt apart beschouwd.
- Anhedonie is een aandoening waarvoor een toestand van volledig gebrek aan vreugde typerend is; het is bijna onmogelijk om deze aandoening alleen te verhelpen, hiervoor is de juiste hulp van een specialist nodig.
- Schizofrenie wordt ook gekenmerkt door een geleidelijk progressieve onderdrukking van de wil, lethargie, vervaging van emoties; verlies van alle interesse, progressieve luiheid kan wijzen op de mogelijke ontwikkeling van deze pathologie.
- Bipolaire affectieve stoornis (manisch-depressieve psychose) in monopolaire vorm, wanneer er alleen depressieve episodes zijn en momenten van remissie, euforie en manie worden niet geregistreerd.
- Klinische depressie zelf en de verschillende typen ervan, luiheid is echter niet het dominante symptoom van depressie; dit symptoom wordt nooit alleen op basis van dit symptoom gediagnosticeerd.
