Een outcast is een persoon die wordt afgewezen door de samenleving. Al zijn pogingen om zijn sociale omgeving weer binnen te komen eindigen in één scenario - hij wordt opnieuw afgewezen. Waarom valt een persoon in de rol van een outcast en hoe kan hij uit deze rol komen?
Wanneer een team een persoon afwijst
In elk collectief gebeurt afwijzing van iemand op een andere manier. Op school kan het belachelijk zijn, beledigingen en zelfs fysieke intimidatie zijn, in groepen van volwassenen kan afwijzing plaatsvinden in de vorm van verfijnde minachting, wanneer er geen regelrechte verwaarlozing lijkt te zijn, maar één persoon voelt zich erg slecht, en alle anderen, zoals indien vooraf overeengekomen, hun rol spelen.
Een verschoppeling wordt degene in wie de meeste mensen om hem heen beginnen te zien wat ze in zichzelf afwijzen. Dit kunnen kwaliteiten zijn zoals onzekerheid, gebrek aan succes in het vak. Het kunnen echter ook alle kwaliteiten zijn die in dit team om de een of andere reden verboden waren. De baas houdt bijvoorbeeld niet van kieskeurige medewerkers of mensen die graag het initiatief nemen. Als hij zijn humeur kan verspreiden naar de rest van het team, kan een medewerker met dergelijke kwaliteiten een outcast worden en veel negatieve momenten in relatie tot anderen doorstaan.
Of een ander voorbeeld. Er zijn collectieven waarin een sfeer van ambitie heerst. Leden van dergelijke teams stellen zichzelf en elkaar moeilijke taken en zijn erg trots als ze erin slagen deze uit te voeren. Als een persoon die van deze kwaliteit is beroofd in zo'n team valt, kan hij een outcast worden vanwege het feit dat anderen hem niet kunnen respecteren en in hem zullen zien wat ze niet in zichzelf zouden willen zien - het gebrek van verlangen om iets te bereiken in het leven.
Zo blijkt in de meeste gevallen dat ze een outcast worden ten opzichte van een bepaalde groep. Als dezelfde persoon in een andere gemeenschap terechtkomt waar de eigenschappen die inherent zijn aan hem niet worden afgewezen, kan hij zich daar best goed voelen.
Soms worden in kindercollectieven die kinderen van wie de ouders te veel voor hen zorgen en hun leven constant controleren, verschoppelingen. De reden voor afwijzing kan ook een kenmerk zijn dat het collectief niet accepteert - ziekte, karaktertrek, behorend tot een sociale laag, armoede of, integendeel, materiële zekerheid.
In dit geval moet u analyseren welke waarden inherent zijn aan dit team, welke kwaliteiten worden afgewezen. Daarna moet je begrijpen welke kwaliteiten een persoon die een verschoppeling is geworden, laat zien. Als deze tegenstrijdigheid onoplosbaar is, dan is het noodzakelijk om op zoek te gaan naar een nieuw team, of relaties op te bouwen op basis van deze informatie.
Wanneer een persoon anderen afwijst
Het komt echter ook voor dat een persoon een outcast wordt in bijna elk collectief. Dit is een heel andere situatie. Hier moet je begrijpen welke kwaliteiten in een persoon hem tot een verschoppeling maken.
Ten eerste kan zo'n verschoppeling in eerste instantie veel van de waarden ontkennen die het collectief belijdt en hun gebrek aan respect tonen in sommige uitspraken en acties. Dit is op zijn beurt reden genoeg voor afwijzing.
Ten tweede vervult elk lid van de gemeenschap een bepaalde functie, doet iets nuttigs voor hem. De outcast daarentegen weigert te investeren in het team. Hij is gefocust op zichzelf en op zijn oppositie. Hiermee provoceert hij zelf anderen tot afwijzing. Hoe kun je iemand accepteren die zichzelf afwijst?
Ten derde kan een verschoppeling eenvoudigweg geen relaties met de samenleving opbouwen vanwege hun kenmerken. Als zo iemand niet reageert op impulsen van anderen en zichzelf opsluit, niet in staat is een dialoog op te bouwen, dan kan hij ook een outcast worden.
In het leven, om een outcast te worden, heeft een persoon niet de manifestatie van alle factoren tegelijkertijd nodig. Een of twee is genoeg om afwijzing te krijgen. In het eerste geval, wanneer een persoon de waarden van het team ontkent, kan de reactie van de mensen om hem heen het hardst worden. Terwijl in het laatste geval, als er gewoon een onvermogen is om een dialoog op te bouwen, afwijzing een mildere vorm zal aannemen.
Het is dus noodzakelijk om de redenen te begrijpen die in elk afzonderlijk geval tot dit probleem hebben geleid, zodat ze vervolgens kunnen worden gecorrigeerd.
