We hebben nog steeds vooroordelen over psychologen, zoals vele jaren geleden, maar nu zijn er een orde van grootte minder van. De huidige generatie zoekt steeds minder snel advies bij een vriendin/vriend en wendt zich steeds vaker tot een specialist.
Waarvoor?
Voor ondersteuning! We worden niet overal geaccepteerd; dan in de familie: “Jij bent nergens goed voor! Kijk, anderen wel, maar jij?", Dan zegt de partner: "Waar is het geld? Is dat alles wat je hebt meegebracht? En waarom ben ik net met je getrouwd?! Hier ben ik - een dwaas! ", Dan de baas:" Je rapport klopt niet, je weet zelf niet hoe je iets moet doen, je moet alles uitleggen! Je moet altijd onder toezicht staan om bij je te zitten zoals bij een klein kind." De persoon wordt als een opgejaagde muis. Hij heeft nergens om zich te verbergen, nergens om te rusten.
Tot nu toe zijn velen, in plaats van tijdig contact op te nemen met een specialist, bezig met "een soort zelfbehandeling", namelijk dat ze verschillende soorten verslavingen aangaan: alcohol, eten, seks, drugs, sport. Dit alles verhoogt zeer snel het endorfinegehalte in het bloed en maakt ons TIJDELIJK gelukkig. En dan wat?
Een mens heeft een mens nodig, en dat zal nooit veranderen, hoe we daar ook van worden verzekerd door de massamedia en welke samenleving ons ook vervangt (tablets, telefoons, virtual reality).
Alleen live, "ondersteunende en bemoedigende" communicatie kan het leven, levens, echt veranderen. De kerngedachte is dat communicatie positief moet zijn. Je moet niet in het gezelschap zijn van neerslachtige en gemartelde mensen. Dergelijke communicatie zal je zeker niet verrijken, zal niet helpen, maar integendeel - het zal je nog meer in een depressie drijven, die dan kan veranderen in volledig negatieve gedachten (over de nutteloosheid van het zijn en het 'ik' zelf).
Ongelooflijke opluchting en magische transformaties treden op bij een persoon die naar een psycholoog komt, wanneer hij op de zin: "Ik voel me slecht", een troostende hoort: "Ik begrijp je."
