De mens is niet alleen een biologisch, maar ook een sociaal wezen, daarom moet hij voorzien in de behoefte aan voedsel en in de samenleving. Wat is communicatie, wat zijn de soorten en wat brengt het in de moderne samenleving?
Wat is communicatie
In het algemeen, als we de term "communicatie" zelf beschouwen, dan kwam het naar de Russische taal van het woord communico (lat.), Wat "gezamenlijk" of "gemeenschappelijk" betekent. In verband met deze definitie begonnen ze te zeggen dat communicatie communicatie is.
Met andere woorden, communicatie is situaties waarin twee of meer mensen met elkaar praten over onderwerpen waarmee ze vertrouwd zijn. Tegelijkertijd kunnen mensen tijdens de communicatie ruzie maken, elkaar advies geven, hun eigen mening uiten of op een andere manier hun gedachten uiten. De gesprekspartner in het communicatieproces zal de binnenkomende informatie accepteren en zijn reactie daarop geven.
Classificatie en structuur
Communicatie is een nogal complex begrip met een eigen structuur. Alle communicatie kan worden onderverdeeld in twee hoofdgroepen - dit is communicatie tussen verschillende mensen (ook wel interpersoonlijk) en communicatie tussen bedrijven (ook wel organisatorisch). Interpersoonlijke communicatie is op zijn beurt onderverdeeld in informeel en formeel.
Uit al deze namen van groepen en subgroepen wordt duidelijk dat er vormen van communicatie zijn die worden uitgevoerd volgens bepaalde regels, met de nodige intonatie, evenals met de formaliteit die inherent is aan bepaalde gebeurtenissen.
En er is ook informele communicatie, waarbij mensen communiceren met vrienden, familie of gewoon met kennissen, zonder zich aan regels of regels te houden. In informele communicatie (communicatie) met andere mensen gedraagt een persoon zich op zijn gemak en natuurlijk.
Organisatorische communicatie is onderverdeeld in extern, dat plaatsvindt tussen organisaties en de omgeving, en intern, waarin communicatie wordt opgebouwd tussen afdelingen in een bepaald bedrijf.
Maar ook hier is er een scheiding in communicatie - horizontaal en verticaal. Bij horizontale communicatie vindt communicatie plaats tussen afdelingen die op hetzelfde niveau zitten en bij verticale communicatie tussen ondergeschikten en bazen.
Uit dit alles kunnen we concluderen dat communicatie een definitie is die op elk gebied van het menselijk leven bestaat en een bepaald begrip en een bepaalde benadering vereist.
Sleutelbegrippen uit het veld van communicatie
De belangrijkste definities met betrekking tot het gebied van communicatie zijn de volgende:
- De spraakcultuur is het correcte en correcte gebruik van de linguïstische basiselementen van communicatie in alle opzichten. Iedereen die de regels van de Russische taal en Russische spraak kent, weet hoe hij woorden correct moet gebruiken en hoe hij zich moet gedragen, afhankelijk van de situatie.
- Spraakcommunicatie is het doelbewust of willekeurig gebruiken van spraakstructuren om de eigen mening te uiten en om het gespreksonderwerp te ondersteunen.
- Spraakgedrag - het gebruik van bepaalde verbale uitdrukkingen afhankelijk van een specifieke situatie (op school, in het gezin, onder vrienden, enz.).
- Een spraakgebeurtenis die uit twee elementen bestaat, is een bepaalde levenssituatie of omgeving waarin de dialoog plaatsvindt, evenals de taal zelf, waardoor het gesprek plaatsvindt.
- Spraakactiviteit is een doelgerichte, afzonderlijke impact op een of meer burgers door middel van taal.
Uit dit alles kunnen we concluderen dat communicatie een definitie is die bestaat uit een groot aantal taalstructuren die deelnemen aan de uitwisseling van informatiegegevens.
Verbale en non-verbale communicatie
Communicatie (communicatie) is een complex en divers proces van het leggen en vervolgens ontwikkelen van contacten tussen meerdere mensen. Communicatie wordt gegenereerd door de behoefte aan activiteit en de uitwisseling van informatiegegevens.
In totaal zijn er twee hoofdtypen communicatie:
- verbaal. Verbale communicatie verwijst naar communicatie waarbij mensen informatie uitwisselen met behulp van zinnen en woorden. Dergelijke communicatie vindt plaats in schriftelijke of mondelinge vorm en de output is woorden en geluiden.
- Non-verbaal. Non-verbale communicatie tussen mensen is de uitdrukking van emoties en non-verbale acties - gezichtsuitdrukkingen, gebaren, evenals intonatie, lichaamshouding en andere gegevens.
Een belangrijk punt: de soorten en concepten van non-verbale communicatiemiddelen zijn een interessant onderwerp voor onderzoek, omdat het non-verbale communicatie is waarmee je de gesprekspartner aanzienlijk kunt voelen en zijn locatie kunt krijgen.
Hoe partners elkaar beïnvloeden tijdens communicatie
Bij communicatie tussen gesprekspartners is er een onbewuste dominantie van een van de gesprekspartners. De dominante persoon is in staat om van iets te overtuigen of, omgekeerd, de ander af te raden. Hij kan ook advies geven of veroordelen voor wangedrag. Op basis van dit alles kunnen 4 wetenschappelijke manieren worden onderscheiden om de ene persoon op de andere te beïnvloeden:
- Infectie. Dit zijn situaties waarin een persoon onvrijwillig, onbewust wordt blootgesteld aan een bepaalde mentale toestand. Dat wil zeggen, dit zijn gevallen waarin een partner een andere persoon rechtstreeks infecteert met bepaalde ideeën die al het andere vullen.
- Suggestie. Suggestie wordt opgevat als een doelgerichte en ongefundeerde invloed van de ene persoon op de andere. Heel vaak kun je een vergelijkbare communicatiemethode in winkels vinden - sommige verkopers kunnen letterlijk vasthouden en je bepaalde goederen laten kopen.
- Geloof. Deze methode is voornamelijk gebaseerd op het gebruik van argumenten en argumenten om een positieve of negatieve actie te bereiken over de persoon die de informatie ontvangt. Dat wil zeggen, een persoon vertelt een andere persoon geldige informatie zodat de gesprekspartner de nodige conclusies kan trekken en bepaalde acties kan ondernemen.
- Imitatie. Vergeleken met besmetting en suggestie, verschilt imitatie van beide acties niet door simpelweg de eigenschappen van de gesprekspartner te accepteren, maar door gedrag te reproduceren. Dat wil zeggen, een persoon probeert zich op dezelfde manier te gedragen en te spreken als zijn gesprekspartner. Praktisch voordeel - overtuigen en bevrijden van de gesprekspartner tijdens communicatie.
Als hij al deze technieken kent, kan een persoon tijdens de communicatie, zo niet de gesprekspartner manipuleren, op zijn minst een gemeenschappelijke taal met hem vinden, ongeacht het onderwerp.
Een belangrijk punt: ongeacht de manier van communiceren, het belangrijkste doel is om de noodzakelijke en belangrijke informatiegegevens zo over te brengen dat de ander (gesprekspartner) beseft wat er precies in de dialoog wordt besproken. Het gebruik van bepaalde spraakpatronen en elementen van non-verbale communicatie geeft echter geen garantie dat de persoon de informatie heeft ontvangen en begrepen.
Basiselementen van communicatie
In totaal zijn er 4 belangrijke schakels in communicatieprocessen:
- ontvanger - degene die naar de ontvangen informatie luistert en deze waarneemt;
- communicatiestroom - middelen, methoden en manieren om informatie te verzenden;
- bericht - informatie geleverd aan de gesprekspartner;
- afzender - een persoon die de nodige informatie naar een andere persoon (ontvanger) verzendt en brengt.
Hieruit volgt dat de definitie van communicatie en communicatieve processen spreekt van hun complementariteit.
Hoe communicatie en communicatie van elkaar verschillen
Communicatie en communicatie met betrekking tot sociale processen van informatie-uitwisseling, er zijn nog enkele verschillen tussen hen:
- 1. In het communicatieproces is, in tegenstelling tot communicatie, een belangrijk punt niet alleen de ontvangst van gegevens en hun analyse, maar ook momenten als de algemene emotionele achtergrond en de inhoud van de verzonden informatie.
- 2. De belangrijkste, belangrijkste functie van communicatie is om maximaal contact tussen gesprekspartners tot stand te brengen, en de belangrijkste functie van communicatie is het tot stand brengen en selecteren van communicatiemiddelen, dat wil zeggen de keuze (afhankelijk van de situatie) van non-verbale en verbale middelen om zich uit te drukken hun eigen mening over elk van de gesprekspartners.
- 3. Communicatie - een algemene definitie, die ook "communicatie" omvat.
Communicatie is een veelzijdige definitie die meer zorgvuldige studie en overweging vereist om de nodige informatie over te brengen. Een persoon, die alle kenmerken en subtiliteiten van communicatieprocessen kent, zal alle informatie kunnen ontvangen die hij nodig heeft over de gesprekspartners
Met behulp van spraakwisselingen en non-verbale communicatiemethoden kunt u een uitstekende omgeving creëren voor verdere communicatieprocessen. Het is echter belangrijk om de communicatieregels te kennen en censuur in acht te nemen, afhankelijk van de situatie. Het kennen en volgen van eenvoudige regels is een uitstekende garantie voor een goede communicatie.
