Hebben perfectionisten een goed leven? Op het eerste gezicht wel. Vaak zijn dit zeer succesvolle en rijke mensen. Hun toewijding aan uitmuntendheid, aandacht voor detail en ordelijke levensstijl kan alleen maar bewonderd worden. Zulke mensen leggen de lat hoog en behalen soms ongelooflijke resultaten. Er zijn veel perfectionisten onder beroemde mensen. Steve Jobs is bijvoorbeeld een van de oprichters van Apple, de Duitse filosoof Nietzsche, popdiva Madonna en vele andere acteurs, wetenschappers en atleten. Hun leven wordt voortdurend geassocieerd met het stellen van hoge doelen en het bereiken ervan. Hun activiteiten staan onder nauwlettend toezicht van het publiek.
We zien echter alleen de externe component van het succes van deze mensen. En wat is er, aan de andere kant, dat we niet zien? Helaas is de realiteit dat ze vaak alleen zijn met zichzelf, ongelukkig, eenzaam, last hebben van depressies, slapeloosheid en permanent een gevoel van angst ervaren.
Is perfectionisme een karaktereigenschap of is het een psychische stoornis? Misschien zo en zo. Sommige onderzoekers verdelen het in:
- gezond (positief) - wanneer een persoon ambitieuze, maar haalbare doelen stelt, deze adequaat kan uitvoeren. Gaat niet tot het uiterste, tot buitensporige, destructieve zelfkritiek. En het belangrijkste is dat hij voldoening haalt uit de vruchten van het verrichte werk.
- destructief (negatief) - wanneer een persoon de lat hoger legt zodat zijn prestatie onmogelijk wordt. Dienovereenkomstig wordt elk resultaat als niet ideaal beschouwd en ervaart de persoon diepe teleurstelling, en vervolgens wachten hem neurose en depressie.
De grens tussen gezond en pijnlijk streven naar perfectie is erg fragiel en elke psychologische impuls kan deze vernietigen. Om de aard van dit fenomeen te begrijpen, moet je de oorsprong ervan begrijpen. Er wordt aangenomen dat een genetische aanleg de oorzaak kan zijn. Wetenschappers moeten het echter nog bewijzen. Desalniettemin, zelfs als we aannemen dat sommige mensen vanaf de geboorte vatbaar zijn voor perfectionisme, hebben psychologen vastgesteld welke sociale factoren de ontwikkeling ervan beïnvloeden.
Volwassen perfectionisme begint natuurlijk in de kindertijd. Namelijk - in het gezin, in hoe de relatie tussen ouders en kinderen zich ontwikkelt.
Als de ouders:
1. Stel te strikte regels op die moeten worden nageleefd. Definieer duidelijk de grenzen van "goed" en "fout" gedrag.
2. Stel buitensporige eisen aan het kind, waaraan het niet kan voldoen.
3. Verwacht meer en bekritiseer omdat ze niet aan hun verwachtingen voldoen. Ze accepteren het kind niet en wijzen het zelfs af vanwege fouten.
4. Demonstreer alleen liefde voor prestatie en perfecte vervulling van iets.
5. Vergelijking met andere kinderen is niet in het voordeel van hun eigen kinderen.
6. Ze worden streng gecontroleerd.
Dat zo'n kind constant de goedkeuring van anderen nodig heeft. Hij groeit pijnlijk zelfkritisch en elke fout leidt tot sterke gevoelens. Hij draagt al deze eigenschappen met zich mee tot in de volwassenheid, niet eens altijd beseffend dat ze hem ervan weerhouden zichzelf een gelukkig en zelfvoorzienend persoon te voelen.
