Kinderen zijn geweldige wezens. Maar met de leeftijd verliezen ze veel van hun mooie karaktereigenschappen. En door de jaren heen is het inzicht gekomen dat volwassenen een aantal van de kwaliteiten die elk kind bezit, heel erg missen.
Ouders proberen hun kind altijd die kwaliteiten bij te brengen die naar hun mening in de toekomst nuttig zullen zijn. Dat lukt niet altijd, maar het onderwijsproces houdt hier niet op. Iedereen wil immers dat een kind vindingrijk, ondernemend, empathisch opgroeit.
Ook ouders kunnen van hun kind leren. Verwerven van een aantal eigenschappen uit de kindertijd. Het is natuurlijk niet nodig om grilliger en geheimzinniger te worden. Maar er zijn veel kwaliteiten die positief zijn. En ze zijn vooral bezeten door kinderen.
Geniet van ieder moment
Volwassenen zijn vaak verontwaardigd als een kind ergens aarzelt. Je moet je immers haasten, er is geen tijd om te staan kijken naar de rups die door het bloembed kruipt. Maar weinig mensen begrijpen dat dit de belangrijkste gebeurtenis voor een baby is.
Soms missen volwassenen juist deze directheid. Ze hebben constant haast en vergeten te genieten van het moment. Voel het volledig. Daarom is het belangrijk om periodiek te onthouden dat er dingen in de wereld zijn die veel belangrijker zijn dan talloze plannen.
Geen behoefte om grieven te verzamelen
Kinderen kunnen niet lang wrok koesteren tegen hun ouders, broers, zussen en mensen om hen heen. Conflicten verdwijnen gewoon naar de achtergrond en worden dan volledig vergeten. Ook na een zware emotionele storm kan er binnen een paar uur weer vriendschap en rust in huis heersen.
Volwassenen kunnen niet opscheppen over zo'n houding ten opzichte van conflicten. We kunnen tientallen jaren wrok koesteren. Er moet iets heel ernstigs gebeuren zodat we de gevechten kunnen vergeten. Bovendien kan een conflict van de grond af ontstaan en zullen de gevolgen zeer groot zijn.
In dit opzicht moeten volwassenen leren van kinderen die grieven vergeten en de wereld verder blijven verkennen. Natuurlijk hebben we het niet over vergeving. Maar neem elkaar niet jarenlang aanstoot aan kleinigheden.
Weet hoe je je grenzen moet verdedigen
Kinderen kunnen nee zeggen. Ze zullen zich ook niet slecht voelen. Ze zullen niet nadenken over het feit dat ze iemand hebben beledigd door hun weigering. Ze leven gewoon door en doen hun eigen ding. Bovendien zullen kinderen altijd kunnen uitleggen waarom ze hebben geweigerd. En ze zeggen wat ze denken.
Het is deze kinderlijke karaktereigenschap die volwassenen soms missen. Ja, je zou kunnen denken dat bot zijn onbeleefd is. Dat je een compromis moet vinden. Dat je het ermee eens moet zijn om de gevoelens van een andere persoon niet te beledigen. Maar dit is niet het geval. Sterker nog, het is veel belangrijker om je grenzen te kunnen verdedigen en niet te doen wat je niet wilt. Uw wensen moeten altijd op de eerste plaats komen.
Geen angst om te falen
Kinderen weten niet veel. Dit schrikt hen echter helemaal niet af en houdt hen niet tegen. Ze leren actief, leren iets nieuws, zonder bang te zijn om fouten te maken. Mislukkingen schrikken hen helemaal niet af. Als ze bang waren voor fouten, zouden ze nooit leren lopen. Kinderen zullen altijd een manier vinden om het obstakel te overwinnen.
Volwassenen verliezen helaas deze eigenschap van hun kinderlijke karakter door de jaren heen. Om een droom op te geven, hoeven ze maar de kleinste fout te maken. Er zijn bijvoorbeeld mensen die het joggen opgeven en een half uur later wakker worden dan ze wilden. En door de jaren heen interfereren tekens met iemands leven. Ben je naar de sportschool geweest maar je lidmaatschap vergeten? Als je terugkomt, geef je de training helemaal op. Omdat terugkeren een slecht voorteken is.
Mogelijkheid om te dromen
Door de jaren heen stoppen volwassenen met dromen. We verliezen gewoon dit kinderlijke vermogen. Op jonge leeftijd geloofde ieder van ons in wonderen. We droomden zonder na te denken of het allemaal zou uitkomen of niet.
Door de jaren heen stoppen we met dromen. In plaats daarvan barst planning in ons leven. Volwassenen stellen zichzelf alleen die doelen die in de nabije toekomst kunnen worden gerealiseerd. Bovendien zijn deze doelen in de meeste gevallen vrij bescheiden. Immers, als we onszelf een grootschalige taak stellen en die niet realiseren, wordt het een ramp. Je kunt er diep depressief van worden. Daarom stoppen volwassenen met dromen en stellen ze geen grote doelen voor zichzelf.
Maar doelen stellen en dromen sluiten elkaar niet uit. Je kunt doelen bereiken en iets meer wensen. Iets dat ons leven zal veranderen, het gelukkiger en fantastischer zal maken. Uiteindelijk zal de droom misschien over een paar jaar uitkomen.
