Het concept van de menselijke persoonlijkheid kan worden geclassificeerd als een van de meest vage termen in de psychologie. Bijna elke psycholoog creëert zijn eigen persoonlijkheidstheorie, en dit gebeurt omdat het niet zal werken om de wetenschap van de ziel in abstracto te bestuderen - alle ideeën moeten op zichzelf worden toegepast. Het is onmogelijk om de vraag "hoe een menselijke persoonlijkheid te vertegenwoordigen" te beantwoorden zonder een duidelijk beeld te hebben van de eigen persoonlijkheid. In dit opzicht worden alle nieuwe concepten eerst op zichzelf uitgeprobeerd, waardoor er steeds nieuwe subtiliteiten worden gevonden in het begrijpen van de structuur van de eigen persoonlijkheid. Is het mogelijk om iets gemeenschappelijks te onderscheiden in het idee van iemands persoonlijkheid, waarmee veel psychologen het eens zouden zijn?
instructies:
Stap 1
De meesten zijn het erover eens dat individuen niet worden geboren. Een mens wordt mens gemaakt in de volle zin van het woord, zijn levenspad. Inderdaad, tijdens het leven ontwikkelt ieder van ons zijn eigen karakter, temperament, wereldbeeld, capaciteiten, gewoonten, waarden, prioriteiten, morele kwaliteiten en nog veel meer. Deze kenmerken zijn min of meer stabiel in de menselijke psyche, daarom getuigen ze van zijn eigenaardigheden, uniekheid, die dit individu van anderen onderscheidt.
Stap 2
Persoonlijkheid is het resultaat van een proces van opvoeding en zelfopvoeding. Een klein kind kan geen persoon worden genoemd, omdat de verantwoordelijkheid voor zijn daden wordt toegeschreven aan zijn ouders of opvoeders. Als een volwassene nadenkt over waar hij deze of die karaktertrekken, gezichtsuitdrukkingen en gebaren, grappen en spraakgebruiken vandaan heeft, waar ideeën en dromen vandaan komen, dan blijkt dat er achter elk persoonlijkheidskenmerk een persoon schuilgaat. Iemand die op een bepaald moment in zijn leven belangrijk genoeg was om deze grens te trekken. Meestal zijn deze mensen ouders en tijdens de opvoeding neemt het kind veel kwaliteiten van hen over. Maar soms worden ze geadopteerd van kinderen op het erf, op de kleuterschool en op veel andere plaatsen.
Stap 3
Door volwassen te worden, zal een persoon zich niet langer herinneren waar deze of die kenmerken van zijn persoonlijkheid vandaan kwamen. Meestal verdelen mensen ze in degenen die ze leuk vinden en degenen die ze niet leuk vinden. Tijdens het leven kun je bepaalde persoonlijkheidskenmerken corrigeren. En velen slagen hierin. De meerderheid is echter zo gewend aan hun zelfbeeld dat ze niet klaar zijn om zelfs de kwaliteiten kwijt te raken die elke dag een spaak in hun wielen steken, niet langer praten over die waar mensen trots op zijn. Voor hen betekent het immers ophouden zichzelf te zijn.
