Hoe vaak hebben we niet het gevoel dat we een "pap" in ons hoofd hebben?.. Gedachten raken verward, alsof ze haast hebben … En we kunnen ze natuurlijk niet bijbenen, afgeleid door parallelle huidige problemen, die geen einde in zicht lijken te hebben. Daar komt perfectionisme bij, dat zorgvuldig door onze ouders in ons hoofd is gestopt: je moet de slimste, sterkste, snelste zijn … En natuurlijk een beetje van de stad met zijn innerlijke architectuur: het lawaai van de wegen, de drukte van de menigte en de oefening van de buurman die nooit stopt. Te midden van dit alles is het niet gemakkelijk om je innerlijke stem te horen. Maar er zijn minstens 5 manieren om het te doen.
instructies:
Stap 1
Vertraag je stap. In de letterlijke zin van het woord. Begin langzaam te lopen, waar je ook gaat. Ook als je te laat bent. Ook als er het gevoel is dat hoe sneller je iets doet, hoe vrijer/sterker/slimmer je wordt etc. Herinner je je de uitdrukking "weglopen van het probleem"?.. Naarmate het tempo vertraagt, ontspant de spierstructuur van ons lichaam, waardoor we minder samentrekkingen naar de hersenen kunnen sturen. Met andere woorden, als je jezelf niet goed hoort, stop dan.
Stap 2
Scheid eiwitten van koolhydraten. Apart eten is eenvoudig: aardappelen - apart van vlees, kaas - van spaghetti, tomaten - van alle andere producten. Voor de assimilatie van eiwitten is een zure omgeving nodig, voor de vertering van koolhydraten een alkalische. Dit betekent dat wanneer we voedsel apart van elkaar eten, we het lichaam niet overbelasten, maar integendeel verzadigen met energie en vitamines. De hersenen beginnen te werken als een klok. Herinner je je de uitdrukking "alles in de schappen leggen"? Je kan beginnen.
Stap 3
Hou je mond. Voor een uur. Of een stel. Of voor een dag. Door middel van spraak ontvangen we nieuwe informatie, zelfs als we alleen spreken. Als we de hersenen een tijdje zonder "voedsel" laten, dwingen we ze om het oude te verteren. En geleidelijk aan raakt hij eenvoudigweg kwijt wat de oorzaak is van onze angst.
Stap 4
Schreeuw uit ijdelheid. Rijd het veld of bos in, de rivier op. Sta met je benen wijd uit elkaar en je armen gestrekt en schreeuw dat er kracht is. En dan om de beurt de klinkers uitschreeuwen. "Aaaaa - oooo - uuuuu - eeeee - yyyy" en in omgekeerde volgorde. Als we vaak niets zeggen tegen de gesprekspartner (uit angst of mededogen), blijven al deze woorden en teksten in ons hoofd hangen en interfereren ze af en toe met het denkproces. Bovendien krijgt de keelspierstructuur een klap en atrofeert langzaam. Het is beter om alles onuitgesproken en ongerouwd aan de natuur over te laten.
Stap 5
Verhongeren. Dagelijks therapeutisch vasten is een trouwe hulp om met de opgebouwde vermoeidheid om te gaan en de situatie vanuit een ander perspectief te bekijken. Inderdaad, in een staat van stress wenden we ons vaak tot producten met een "heldere" smaak (sterk gekruid, gezouten of overgezoet). Zij zijn het die verder bijdragen aan nerveuze opwinding, die ons afleidt van constructief denken. Hoe u het vasten correct in- en uitgaat, kunt u beter lezen in het boek van Paul Bragg "Therapeutic Fasting".
