Achteraf hebben mensen soms spijt dat ze iets verkeerd hebben gedaan, de verkeerde woorden hebben gezegd of hebben gezwegen. Vaak wordt dit gevoel zo sterk dat het iemands leven begint te vergiftigen, bijdraagt aan de groei van twijfel aan zichzelf.
instructies:
Stap 1
Kijk eens terug. Probeer alle acties te onthouden waar je spijt van hebt. Analyseer ze - waarom je dit deed en niet anders. De kans is groot dat je sterke argumenten hebt om je acties te rechtvaardigen. Je hebt bijvoorbeeld spijt dat je het verkeerde beroep hebt gekozen dat je wilde. Elke dag, als je naar je werk gaat, kwel je jezelf met de gedachte dat je een fout hebt gemaakt en gedwongen bent om een onbemind bedrijf te doen. Weet je nog waarom je de beslissing nam om naar een andere onderwijsinstelling te gaan: vanwege de onbetaalbaar grote competitie die je nog steeds niet kon halen, of omdat je tijdens je studie aan de gewenste universiteit niet de mogelijkheid zou hebben om geld te verdienen en je gezin te helpen? Neem een beslissing en stop met jezelf voor de gek te houden, maar concentreer je in plaats daarvan op de voordelen van je huidige baan.
Stap 2
Probeer indien mogelijk uw acties te corrigeren. Deze daad, wat de gevolgen ook mogen zijn, zal de last van spijt verlichten en je tot actie aanzetten. Vraag vergeving aan de persoon die je hebt beledigd, beken je gevoelens aan je geliefde, enz. Zo voltooi je een bepaalde pagina van je leven en blijf je er niet bij stilstaan.
Stap 3
Spijt kan naast het veroorzaken van negatieve emoties ook een positief effect hebben. Onthoud je acties en associeer ze stevig in het geheugen met dit gevoel. In de toekomst, wanneer u hetzelfde wilt doen, zal de gedachte aan deze actie een gevoel van diepe spijt veroorzaken, die ongetwijfeld zal terugkeren na wat er is gedaan.
Stap 4
Psychologen geloven dat spijt het meest kenmerkend is voor maximalisten - die mensen die ernaar streven om in alles het ideaal te bereiken. Daarom kwellen ze zichzelf vaak met wat er zou zijn gebeurd als ze anders hadden gehandeld. Zulke mensen zouden moeten accepteren dat ze niet kunnen teruggeven wat ze hebben gedaan, maar bewaar deze ervaring voor de toekomst.