Mensen uit alle landen en continenten kennen het verhaal van Assepoester. Het bestaat al duizenden jaren in verschillende interpretaties en was zelfs in het oude Egypte bekend. Miljoenen meisjes hebben altijd naïef gedacht dat als ze aardig, hardwerkend en bescheiden zijn, ze vroeg of laat beloond zullen worden in de vorm van grote en pure liefde. Maar veel moderne Assepoesters hebben een andere mening en geloven niet langer in sprookjes van liefde.
Moderne Assepoesters zijn die meisjes die zich, net als de heldin van het bekende sprookje van de gebroeders Grimm, in een moeilijke levenssituatie bevinden. Ze kunnen opgroeien in eenoudergezinnen of gezinnen die zijn gebouwd op de puinhopen van eerdere relaties. Een van de ouders heeft vaak te weinig tijd of zin voor opvoeding en ontwikkeling. En in nieuwe gezinsstructuren blijken ze soms overbodig, vooral in het geval dat er kleine broertjes en zusjes verschijnen, aan wie de ouders al hun liefde en genegenheid schenken. Is het een wonder dat ze, omdat ze sinds hun kindertijd minder aandacht en liefde hebben gekregen, soms zelf niet in staat zijn om hoge gevoelens te tonen?Ja, veel van de meisjes van vandaag willen nog steeds geloven in een wonder in hun hart, zoals in het sprookje van Assepoester In hun leven verscheen er iemand (liefst een knappe sportief uitziende) in een witte Mercedes, maar liefde staat duidelijk niet op de eerste plaats in de schaal van hun levenswaarden. Maar in het sprookje wordt tenslotte ook niet gesproken over het grote en heldere gevoel van een arme meid voor een sociaal gelijkwaardige, niet rijke en vriendelijke jongen. Je ziet een jonge vuile vrouw die hartstochtelijk droomt van het kijken naar het koninklijk bal, althans van een afstand, een paleis dat zo anders is dan haar eigen huis, en onaardse schoonheden in prachtige luxe jurken. En de prins, die zijn zoektocht naar een aardse engel was begonnen, had nooit gedacht dat hij hem in het bos zou zien met een bos brandhout en met as besmeurde wangen. Dat is de echte, niet de fantastische "Assepoester", goed geïnformeerd, dankzij het machtige arsenaal aan binnen- en buitenlandse media over wat er moet gebeuren om geen levensviering te zijn, maken ze hun droom (over een kasteel en een Mercedes) werkelijkheid. Nadat ze al hun spaargeld hebben uitgegeven aan cosmetica en outfits, proberen ze stof in de ogen te gooien van de infantiele nakomelingen van rijke families. En sommige van de jonge dames met hongerige, hongerige ogen, die redeneerden dat er nog steeds niet genoeg is voor alle prinsen, stemmen ermee in om elke "rijke Buratino" om te draaien en hun enige waarde te koop aan te bieden. Helaas, als er teveel van zo'n product op de markt wordt gebracht, daalt het, volgens alle wetten van de economie, sterk in prijs. En dit geeft aanleiding tot een nieuwe golf van cynisme … Maar is het de moeite waard om arme meisjes te veroordelen voor het feit dat ze niet hun hele leven vuile open haarden willen schoonmaken en bonen van erwten willen scheiden in zakken die opzettelijk door iemand zijn gemengd? "Waarom is het voor iemand, en de rest met boter?" - vraag moderne Assepoester. Het lijkt redelijk dat ze het advies krijgen: werk en krijg alles. En zij, geleerd door hun bittere ervaring, antwoorden: "En hoeveel heb je daar, op Olympus, werkende mensen gezien?" Een aanzienlijk deel van de jonge vrouwen, die hun morele principes niet zijn kwijtgeraakt, probeert door te breken in leven met hun werk. Maar door hun tanden en klauwen omhoog te duwen in de wrede zakenwereld, geloven ze nog sneller in sprookjes van liefde dan verkoopsters in supermarkten. En toch, als je kennis neemt van de resultaten van verschillende sociologische onderzoeken onder Russische vrouwen over de vraag of zij in liefde geloven, zult u aangenaam verrast zijn: minstens tweederde van de vrouwen beantwoordt deze vraag bevestigend. Hiervoor hebben ze geen sprookjes en prinsen in ongelooflijke kastelen nodig, omdat ze klaar zijn om gewoon lief te hebben, waardoor hun prins de man is die liefheeft en dichtbij is.
