Autismesymptomen verschijnen meestal tussen de leeftijd van drie en vijf. En zeer zelden wordt de diagnose gesteld bij adolescenten of volwassenen.
Meestal zijn de gezichtsuitdrukkingen van de patiënt slecht ontwikkeld. Het kind glimlacht alleen als reactie op zijn innerlijke gevoelens en merkt niet de pogingen van de mensen om hem heen om hem op te vrolijken. De gezichtsuitdrukkingen van mensen hebben voor hem geen enkele semantische betekenis. Hij spreekt over zichzelf in de derde persoon en gebruikt gebaren alleen om fysiologische behoeften aan te geven. De spraak kan afwezig, vertraagd of abnormaal zijn.
Autistische mensen nemen nooit deel aan algemene spelletjes. Ze kunnen uren bezig zijn met hetzelfde. Een gemeenschappelijk kenmerk is de herhaling van stereotiepe bewegingen zoals in de handen klappen of je hoofd schudden.
Zulke kinderen voelen zich alleen op hun gemak in een vertrouwde omgeving. Als een autistische persoon uit zijn gebruikelijke omgeving wordt 'uitgetrokken', kan een aanval van agressie plaatsvinden, zowel in relatie tot anderen als tot zichzelf. Patiënten hebben vaak een obsessieve toestand.
Wanneer autisme gecombineerd wordt met andere afwijkingen in de hersenontwikkeling, treedt er een diepe mentale retardatie op. Als de ziekte mild is, met een goede dynamiek van de spraakontwikkeling, kan de intelligentie niet alleen normaal zijn, maar ook veel hoger dan gemiddeld. Het onderscheidende kenmerk is echter de smalle focus.
Een kind kan gemakkelijk met wiskundige gegevens werken, mooie tekeningen maken of meesterlijk melodieën uitvoeren, maar tegelijkertijd loopt hij in alle andere parameters ernstig achter op zijn leeftijdsgenoten in ontwikkeling. De oorzaken van autisme zijn nog niet vastgesteld.
