Bijna elke dag wordt de moderne samenleving geconfronteerd met het probleem van interpersoonlijke conflicten. Minstens twee mensen zijn betrokken bij een belangenconflict. Er zijn verschillende manieren om een incident op te lossen.
Iedereen heeft zijn eigen interesses. Als hij op weg naar het doel een andere persoon heeft, is een ruzie waarschijnlijk. Het zal werken als de relatie duurder is dan het doel. De situatie intensiveert wanneer doelen de voorkeur hebben.
De essentie en voorbeelden van meningsverschillen
Interpersoonlijk conflict is een meningsverschil tussen individuen in de loop van de communicatie. Meestal begint tijdens zo'n confrontatie een uitwisseling van beschuldigingen.
Elke partij vindt zichzelf volkomen gelijk, alle schuld wordt verschoven naar de partner met wie het meningsverschil begon. Deze positie lost de situatie niet op. Naarmate er meer aanklachten worden ingediend, escaleert het conflict nog meer.
Het meest opvallende voorbeeld van zo'n botsing is het bijbelse voorbeeld van Kaïn en Abel. De jongere broer werd vermoord vanwege gevoelens van afgunst jegens hem.
Er zijn veel voorbeelden van interpersoonlijke botsingen in de geschiedenis en literatuur, van botsingen op het dagelijkse niveau tot meningsverschillen tussen de leiders van staten over de toekomst van landen.
De geschiedenis kent het conflict tussen Ivanov de Verschrikkelijke en zijn zoon. In de loop van een belangenconflict stierf de prins.
Vaak vormt een tweerichtingsconflict de kern van literaire werken. De conflictsituatie tussen Onegin en Lensky is klassiek. Het resultaat was de moord op de laatste.
In Pushkin's verhaal "The Undertaker", vanwege de spot met de bezetting van de hoofdpersoon, beginnen meningsverschillen tussen hem en een groep ambachtslieden.
De botsing van de verouderde houding van de ene generatie met de meer geavanceerde opvattingen van een andere veroorzaakte de ontwikkeling van de plot van de roman "Fathers and Sons" van Toergenjev.
Redenen voor het begin van de controverse
Interpersoonlijke conflicten komen overal voor, te beginnen op de kleuterschool. Voorbeelden zijn ruzies over het openbaar vervoer en meningsverschillen met collega's.
Niemand is veilig voor botsingen met leraren, klasgenoten. De reden voor het opzetten van een incident is meestal het onderdrukken van de belangen van de een met de belangen van de ander.
Dus als een van de passagiers door benauwdheid in de bus het raam probeert te openen, dan waait de wind te veel op de andere. Als gevolg daarvan laait een interpersoonlijk conflict op.
Meningsverschillen kunnen onmiddellijk worden gestopt door een compromisoplossing te vinden. Je kunt gewoon een van de partijen vragen om rustig van stoel te wisselen zonder wederzijdse beledigingen. Deze optie is echter alleen mogelijk in geval van wederzijds verlangen.
Het is niet gemakkelijk om schuldig te pleiten, het is veel gemakkelijker om iemand de schuld te geven. Botsingen over middelen zijn niet ongewoon. Dus, met een tekort aan noodzakelijke voorraden, kunnen mensen afdalen naar het primitieve niveau.
De situatie komt tot uiting in de competitieve selectie voor prestigieuze functies. Een conflict op deze basis is zeer waarschijnlijk. Intolerantie voor de mening van anderen kan ook de ontwikkeling van het probleem veroorzaken.
Zelfs als het persoonlijk niets met een ander te maken heeft, kan hij in communicatie overdreven actief blijken te zijn. Anderen vinden het helemaal niet leuk.
Uiterlijk en gedrag kunnen een reden voor onenigheid worden. Verschillen in culturele waarden lokken conflicten uit.
Het fenomeen komt vooral veel voor in gezinnen, waar een sterke divergentie van waarden tussen generaties wordt waargenomen.
Classificatie van conflicten
Botsingen over sociale verschillen zijn niet ongewoon. De leidinggevende beveelt de bon uit te voeren, wat naar het oordeel van de medewerker volledig verkeerd is. Hierdoor botsen de belangen van beide partijen.
Een incident op het werk kan zich ook voordoen in de huishoudelijke nier, als elke medewerker op zijn eigen manier de doelen van het team vertegenwoordigt.
Er zijn verschillende soorten interpersoonlijke conflicten:
- motiverend;
- cognitief;
- rollenspel.
De plannen van de deelnemers aan het incident worden aangetast wanneer er een motiverende onenigheid is.
motiverend
Geschillen zijn mogelijk wanneer elk van de echtgenoten een andere visie heeft op de toekomst van het kind, tegengestelde visies op de besteding van het gezinsbudget, wanneer de vakantie van de werknemer wordt overgeheveld naar andere perioden. Bij een volledige onverenigbaarheid van belangen kan de ontwikkeling van een conflict tot tragedie leiden.
Het is heel moeilijk om tot overeenstemming te komen als er maar één tv in het gezin is. Op een van de kanalen kijkt de vrouw naar haar favoriete tv-serie, aan de andere kant staat een teamwedstrijd op het punt te beginnen, waarvoor de man al lang "wortelt". Het is onmogelijk om belangen te combineren, en bij frequente herhaling van de situatie is er een groot risico op het mislukken van het huwelijk.
Cognitief
Tijdens cognitieve conflicten demonstreren deelnemers diametraal tegenovergestelde waardesystemen of het belang van iets voor zichzelf op dit moment.
Werk kan dus voor sommigen een exclusieve bron van geld zijn, terwijl anderen het zien als een manier voor zelfrealisatie. De persoon kiest zelf het standpunt.
Het ontstaan van een cognitieve botsing is waarschijnlijk met een verschil in de ideeën van de echtgenoten over het gezinsdoel. Het waardensysteem bestaat uit de belangrijkste attitudes, meestal religieuze en filosofische.
Het ontstaan van meningsverschillen op deze basis is optioneel. Maar een conflict zal zeker oplaaien wanneer een persoon inbreuk maakt op de waarden van een ander, twijfels over het belang ervan.
Botsingen zijn waarschijnlijk wanneer een persoon een ander probeert te veranderen, als beide de tegenovergestelde kijk op dingen hebben. Dit is vooral merkbaar bij de neiging om gevestigde individuen opnieuw op te voeden, pogingen om hen te dwingen hun gevestigde gewoonten en houdingen te veranderen.
Rollenspel
Rolconflicten ontstaan doordat een of beide kanten van de onenigheid met de communicatie- en gedragsregels worden verwaarloosd. Een waarschijnlijke reden kan een schending van de etiquette of een zakelijk contract zijn. De situatie leidt tot wederzijdse verwijten, claims.
Er is een groot risico op het overtreden van de regels door degenen die naar een nieuw team komen en nog niet bekend zijn met de regels. Het is aannemelijk dat de gedragsregels opzettelijk worden overtreden.
Daarmee toont de partij aan dat de huidige situatie niet past, een herziening is noodzakelijk. Vaak beginnen tieners onbeleefd te zijn tegen hun ouders. Ze verklaren dus dat ze het niet eens zijn met de bestaande regels.
Een conflict heeft altijd twee kanten. De eerste is het voorwerp van onenigheid. Het tweede is het psychologische aspect. Het omvat de opleiding van de deelnemers, het niveau van hun intelligentie. Dit is wat interpersoonlijke meningsverschillen onderscheidt van politieke.
Botsingen tussen individuen zijn altijd verschillend van elkaar. Ze vangen mensen volledig op en dwingen hen om al hun capaciteiten te tonen.
Gebieden van het probleem
Vaak overlapt de psychologische component het onderwerp van het geschil. Alles verandert in wederzijdse verwijten. Geen van beide partijen probeert de tegenstander te begrijpen. Alle verantwoordelijkheid wordt volledig bij jezelf weggenomen en overgedragen aan de tegenstander.
Er zijn drie gebieden van meningsverschil:
- werkteam;
- maatschappij;
- een familie.
Familiegeschillen zijn waarschijnlijk tussen echtgenoten, kinderen en ouders, echtgenoten en hun familieleden. De oorzaak kan opstandig gedrag van een van de partijen zijn.
Vaak zijn de materiële kant en wederzijdse verwijten voor het gebrek aan financiën de oorzaak van het ontstaan van het probleem. Jaloezie, pogingen om controle te vestigen, vrijheidsbeperking zijn mogelijk.
Er ontstaan arbeidsconflicten tussen ondergeschikten en bazen, tussen werknemers, tussen ontslagen en werkende mensen. Het risico bestaat dat er een geschil ontstaat over onenigheid over de verdeling van verantwoordelijkheden, of vanwege verduidelijking van interpersoonlijke relaties, vanwege etiquette of gedragscultuur.
Openbare incidenten beginnen meestal tussen de samenleving en een persoon, of tussen vertegenwoordigers van de samenleving. De meest voorkomende oorzaak is een gebrek aan cultuur bij individuen. De juistheid wordt met alle middelen bewezen, ook de devaluatie van de argumenten van de tegenstander.
Manieren om het probleem op te lossen en te voorkomen
Conflicten zitten vol emoties die moeilijk te beheersen zijn. Iedereen beschouwt zijn eigen oplossing als de enig mogelijke. Om je correct te gedragen tijdens een incident is het belangrijk om een objectieve inschatting van de tegenstander te maken.
Als een toevallige voorbijganger ruzie begint op straat, kun je gewoon wegkomen bij een aanrijding met hem. Dus, nadat je per ongeluk op je voet hebt gestapt, is een verontschuldiging voldoende. Als een geliefde ontevredenheid toont, maakt hij specifieke claims, er moet naar worden geluisterd en je eigen oplossing worden aangeboden.
Rust is echter noodzakelijk: opgewonden mensen horen de argumenten van anderen niet. Als, zelfs in een rustige toestand, geen compromis mogelijk is, zijn er twee opties. Op de eerste kun je het eens zijn en alle argumenten accepteren. Ten tweede moet u het voorstel als onaanvaardbaar erkennen en stoppen met het verduidelijken van de kwestie, en waarschijnlijk zelfs de relatie verbreken.
De andere kant moet krijgen wat ze willen, terwijl ze tegelijkertijd hun standpunt promoten. Een van de mogelijkheden om een geschil op te lossen is correspondentie, geen persoonlijke communicatie.
Het is belangrijk om meer te bieden en te luisteren, de tegenstander vragen te stellen over zijn mogelijkheden om het probleem op te lossen. Als je alleen de drogreden van de argumenten van de andere partij bewijst, dan kan de tegenstander zijn opvattingen beginnen te verdedigen vanuit het principe, zelfs als hij zich realiseert dat hij ongelijk heeft.
Eenvoudige maatregelen helpen interpersoonlijke conflicten te voorkomen:
- Het is noodzakelijk om de regels van fatsoen, etiquette te volgen.
- Om geen aanleiding tot irritatie te geven, is het belangrijk om tegen iedereen beleefd te zijn.
- Observeer ondergeschiktheid in het werk, volg je taken strikt op.
- Harde kritiek wordt nooit geuit, ook al is die terecht.
- Je kunt je toon niet verhogen. Door het onderzoek in een rustige sfeer voort te zetten is het makkelijker om van de aanrijding af te komen.
Goede incidentpreventie is het selecteren van geschikte partners voor gezinsleven en communicatie. Met iemand die niet van plan is ruzie te maken, zijn meningsverschillen onmogelijk, en zulke mensen nemen zakelijke beslissingen met een koel hoofd. Eventuele problemen kunnen, mits constructief benaderd, zonder ernstige gevolgen worden opgelost.
