Een kind begint zijn schuld te begrijpen en te voelen voor wat er is gebeurd op de leeftijd van 5-7 jaar. Meestal wordt dit gevoel erin gecultiveerd door ouders die denken dat ze met de beste bedoelingen handelen. Ze denken dat ze daarmee hun kind opvoeden tot een gewetensvol en verantwoordelijk persoon. Maar niet altijd, om fouten te corrigeren, volstaat het om je schuld ervoor toe te geven.
instructies:
Stap 1
Als je teruggaat naar je kindertijd, zul je je herinneren dat volwassenen, ouders of verzorgers je schuldgevoelens bijbrachten voor acties die ze niet leuk vonden. Voor een kind was er niets mis mee om zijn kleren vuil te maken, maar nadat dit gebeurde, hoorde hij van een volwassene de woorden dat hij niet weet hoe hij schoon moet zijn, dat hij slecht is. In de regel waren het niet de daden zelf die werden veroordeeld, maar de persoon die ze beging. Door een systeem van straffen en beloningen werd het schuldgevoel in je onderbewustzijn gebracht.
Stap 2
Geleidelijk aan, naarmate je ouder werd, zou er schuld ontstaan wanneer jij of je acties niet voldeden aan de verwachtingen die anderen van je hadden. Op dit moment was er een vervanging van het concept van verantwoordelijkheid en schuld. Op een onbewust niveau begreep je dat er geen actie van je nodig is om de situatie te corrigeren, het is voldoende om je te verontschuldigen, je schuld toe te geven.
Stap 3
Zo'n vervanging maakt vervolgens een wrede grap met een volwassene die oprecht niet begrijpt wat er van hem nodig is in het gezin of op het werk. Door traagheid, net als in de kindertijd, weet hij dat hij een overtreding heeft begaan, maar heeft hij aangetoond dat hij schuldig is, verontschuldigde hij zich en is hij van mening dat de kwestie voorbij is. Maar de acties van een volwassene, die verantwoordelijk is voor andere mensen en het werk dat hem is toevertrouwd, zijn niet verwant aan de wandaden van een kind dat geen enkele verantwoordelijkheid draagt.
Stap 4
Begrijp dat een volwassene zich niet schuldig hoeft te voelen. In het geval dat u een fout heeft gemaakt, is een verontschuldiging niet langer voldoende - er wordt van u verwacht dat u verdere acties onderneemt waarmee u de schade aan anderen herstelt.
Stap 5
Wanneer je stopt met mechanisch verontschuldigen, je schuld bekent, uit een kinderlijke gewoonte, en je begint te inspanningen om altijd verantwoordelijk te zijn voor je woorden en daden, alleen dan kun je als een echt volwassene worden beschouwd. Ontdoe je van schuldgevoelens en ontwikkel een verantwoordelijkheidsgevoel als je wilt dat anderen je serieus nemen.