Jeugdig maximalisme is extreem en compromisloos in opvattingen en eisen, een overschat niveau van claims op alles. In de regel is het kenmerkend voor mensen in de adolescentie en vroege adolescentie, terwijl maximalisme zowel zijn voordelen als duidelijke nadelen heeft.
We kunnen zeggen dat jeugdig maximalisme kenmerkend is voor een bepaalde benadering van het oplossen van problemen, de perceptie van de wereld om hem heen en zijn plaats daarin. In zekere zin staat hij dicht bij vastberadenheid en vastberadenheid, maar hij tolereert helemaal geen compromissen en concessies. De maatregelen en acties die de maximalist kiest, zijn gericht op het zo vroeg mogelijk bereiken van het gewenste doel.
Personen van een bepaalde leeftijdscategorie zijn onderhevig aan jeugdig maximalisme. Jonge, gezonde en energieke mensen voelen de kracht om te vechten voor hun idealen en doelen die aan hun behoeften voldoen, om met iedereen in discussie te gaan, om hun standpunt opzij te zetten, wat zij natuurlijk als de enige juiste beschouwen.
De jeugd wordt gekenmerkt door vurigheid, vurigheid, egoïsme, gebrek aan flexibiliteit in denken en relatief weinig levenservaring. Tieners hebben vaak extreme overtuigingen - alles of niets, zwart of wit - en zien of willen niets ertussenin, op zoek naar halftonen. Omdat ze zo'n wereldbeeld hebben, geloven ze dat volwassenen niets begrijpen, op de een of andere manier verkeerd en vervelend leven en over het algemeen alles compliceren.
Jongeren willen alles tegelijk hebben, zich uniek voelen, protesteren en vechten met iedereen en tegen iedereen. Jeugdig maximalisme kan echt helpen bij het bereiken van enkele hoogten, maar om erop te blijven, heb je een soort uithoudingsvermogen en intelligentie nodig, die onervaren wezens vaak gewoon missen.
Maximalisme is dus een goede stimulans om naar gekoesterde doelen te gaan, door te breken in het leven, voor zichzelf op te komen, hoogtes te bereiken. Aan de andere kant neemt het vaak de vorm aan van schokkende brutaliteit, waarmee het moeilijk is om met de omringende volwassenen om te gaan, wat een aantal problemen kan veroorzaken.
Met de leeftijd vervaagt het jeugdige maximalisme meestal, of krijgt het in ieder geval vage trekken. Het kan zich bij mensen ook op volwassen leeftijd manifesteren, maar dan lijkt het meer op onredelijke koppigheid, ruzie en onwil om naar de mening van anderen te luisteren.
Over het algemeen komt jeugdig maximalisme voort uit een oprechte en scherpe, zij het wat naïeve en belachelijke perceptie, niet vertroebeld door levensjaren, dus het is toch goed om een stukje van dit overweldigende en koortsachtige vertrouwen in jezelf te houden.
