De relatie tussen moeder en dochter is in sommige gezinnen verre van ideaal. Een hechte relatie is geen garantie voor wederzijds begrip.
Totdat de dochter opgroeit, is de moeder de leider in deze relatie. De verantwoordelijkheid voor de relatie ligt volledig op haar schouders. De moeder mag haar dochter niet als eigendom nemen. Al op zeer jonge leeftijd moet een kind zichzelf kunnen zijn, een eigen mening hebben en beslissingen kunnen nemen.
De dochter groeit op en de verantwoordelijkheid voor de relatie valt op de schouders van beide vrouwen. Aan de ene kant verlangt de dochter naar vrijheid, aan de andere kant zoekt ze steun bij de moeder. Wanneer zich een conflictsituatie voordoet, moet de moeder opnieuw de eerste stap naar een ontmoeting zetten. Ze moet haar kind ervan overtuigen dat ze geen rivalen zijn, en wat er ook gebeurt, moeder zal in geen geval haar vijand worden.
In een gezin waar de moeder zich volledig en volledig aan haar dochter heeft toegewijd, groeit meestal iemand op die er zeker van is dat alle aandacht van de moeder altijd alleen aan haar toekomt. En bij elke poging om 'haar dochter op een open reis te sturen' wordt de moeder afgewezen. De dochter vindt dat de moeder nog steeds in haar behoeften moet blijven voorzien, maar tegelijkertijd haar vrijheid niet mag aantasten. Hier moet de moeder zichzelf overmeesteren. Een volwassen dochter moet zelfstandig haar problemen oplossen en een uitweg vinden uit de huidige levenssituatie.
Als je op welke leeftijd dan ook de betrekkingen aan beide kanten wilt herstellen, kan alleen een openhartig gesprek als wondermiddel dienen.
