Volgens statistieken van de verkeerspolitie is in 2013 het aantal automobilisten dat de plaats van het ongeval verliet aanzienlijk toegenomen. Steeds vaker verstoppen vrouwelijke chauffeurs zich na ongevallen. De reden hiervoor is de schok die de dader heeft opgelopen.
Autotransport is lange tijd een noodzakelijk vervoermiddel geweest en een bron van constante stress voor zowel voetgangers als chauffeurs. Verkeersconflicten worden in toenemende mate gekenmerkt door cynische wreedheid, grofheid en, helaas, onverantwoordelijkheid van de schuldige partij.
Onlangs zijn er voortdurend nieuwsberichten geweest over chauffeurs die van de plaats van ongevallen zijn gevlucht, mensen die door hun schuld gewond zijn geraakt zonder hulp. Wat drijft de chauffeur van de plaats van de tragedie, wat maakt dat ze de slachtoffers ter dood veroordelen?
Chauffeurs ervaren shock, angst en schuld
Volgens praktiserende psychologen zijn het deze emoties en gevoelens die de meeste bestuurders ertoe brengen de plaats van hun verkeersongevallen te verlaten. De schok van wat er is gebeurd blijkt zo sterk te zijn dat zelfverdedigingsmechanismen in de psyche worden geactiveerd.
Het brein weigert eenvoudigweg om wat er is gebeurd als een feit waar te nemen, negeert de realiteit, zodat een persoon niet wordt verpletterd door de sterkste schok, vooral als mensen hebben geleden of zijn overleden door de schuld van de bestuurder.
Van de buitenkant lijkt het vaak op onverschilligheid of wreedheid. Maar er zijn eigenlijk maar weinig mensen die stilletjes kunnen doden. De schuldige chauffeur ervaart een sterk schuldgevoel, vermengd met angst, gelooft niet dat wat hem is overkomen.
Het lijkt iemand dat als hij doorgaat, alles wat er is gebeurd een gewoon incident zal worden waarin iemand anders de schuld krijgt, en hij heeft er niets mee te maken. Bewustwording komt pas veel later, wanneer de bestuurder al in staat is te accepteren wat er is gebeurd en verantwoordelijkheid te nemen.
Psychologen en verkeersagenten stellen dat de chauffeurs die zich schuldig maken aan ongevallen zich anders gedragen. Iemand stopt en helpt. Iemand verstopt zich en hoopt dat hij gepakt en gestraft wordt. Helaas zijn er mensen die hopen straf te ontlopen, zelfs nadat ze zich de tragedie hebben gerealiseerd.
Chauffeurs hopen verantwoordelijkheid te ontlopen
Het belangrijkste motief van de bestuurder, die probeert de verantwoordelijkheid voor letsel of overlijden van mensen te vermijden, is het instinct van zelfbehoud. Hij probeert zichzelf te redden van een geliefde, om alles te doen zodat het leven op dezelfde manier gaat als voorheen.
Sterke angst voor de rechtbank, gevangenis en afkeuring van de samenleving dwingt een persoon om zich op alle mogelijke manieren te verbergen of te proberen straf te ontlopen. Zulke mensen maken zich weinig zorgen over de slachtoffers en proberen in de regel niet na te denken.
Maar de menselijke psyche is zo ingericht dat het geweten vroeg of laat aan het volmaakte begint te herinneren, hetzij bewust, hetzij door problemen en ziekten. Dus zelfs een automobilist die aan een snelle straf ontsnapte, zal hem zeker tegenkomen op de een of andere wending van zijn eigen levensweg.
