Een psychologisch complex is een reeks ideeën, gedachten, gevoelens en houdingen van een persoon over zichzelf, die niet overeenkomen met de werkelijkheid. De meeste subjectieve vervormingen komen uit de kindertijd, wanneer een kind, als een spons, de meningen van belangrijke volwassenen in zich opneemt en niet weet hoe hij zichzelf moet verdedigen.
Er zijn 5 hoofdbronnen voor het verschijnen van complexen:
- Familie. Ouders zijn de eerste belangrijke personen voor het kind. Ze geven de baby het eerste idee van zichzelf en de wereld in het algemeen. Het hangt van hen af hoe het kind de omringende realiteit zal waarnemen: zich geliefd en belangrijk voelen, of een foto zal voor altijd in zijn wereldbeeld blijven hangen, waarin niemand hem nodig heeft.
- Het kind groeit, zijn omgeving breidt zich uit, vrienden verschijnen. Op het moment dat de mening van kameraden belangrijker wordt dan de ouderlijke (overgangsleeftijd), verdwijnt het ouderlijk gezag naar de achtergrond. En tieners met een razende hormonale achtergrond, die de realiteit niet begrijpen van wat er gebeurt, geloven alles wat er over hen wordt gezegd.
- De tweede helft beïnvloedt het wereldbeeld, zelfs op volwassen leeftijd. Een afgewezen vrouw kan gemakkelijk besluiten dat het haar gebrek aan schoonheid is en er voor altijd in geloven. Dat is de reden waarom wanneer een persoon wordt bemind en op een voetstuk wordt geplaatst, hij bloeit, voor onze ogen in een positieve richting verandert.
- De sociale omgeving speelt een even belangrijke rol. Een persoon streeft naar gelijkheid, om te laten zien dat "ik hetzelfde ben als jij", om geaccepteerd te worden, om afwijzing en verdrijving uit de gewenste groep te voorkomen.
- En ook een persoon veroordeelt zichzelf soms tot lijden vanwege zijn kenmerken, opvoeding en goed ontwikkelde verbeeldingskracht.
Als we al het bovenstaande samenvatten, kunnen we concluderen dat complexen vervormde ideeën over zichzelf zijn, eenmaal ontvangen van anderen en als waar aanvaard.
