Waarschijnlijk heeft bijna iedereen de stelling ontmoet dat het vroeger beter was en 'waar gaat deze wereld naartoe'. Misschien zijn wij zelf dragers van soortgelijke opvattingen. Niettemin lijkt het objectief gezien vreemd dat elke volgende historische periode slechter en slechter wordt. Misschien is dit een stereotype van perceptie?
Inderdaad, elke keer dat je iets hoort dat vroeger beter was, ontstaat er een lichte verbijstering. We hebben veel kritieke en zelfs tragische situaties meegemaakt in ons gemeenschappelijk lot. In de afgelopen 100 jaar zijn er revoluties geweest, en collectivisatie, en onderdrukking, en oorlogen, en veel objectiever complexer en erger dan de huidige tijd, die ook op zijn eigen manier moeilijk is.
Verrassend genoeg werden dergelijke uitspraken zowel 50 als 100 jaar geleden gebruikt en blijkbaar gedurende de hele periode van het menselijk bestaan. Daarom is het niet de wereld die verslechtert, maar om de een of andere reden ervaren mensen tijd op hun eigen manier, subjectief. Wat kunnen de redenen zijn voor deze perceptie?
In de regel zeggen degenen die verschillende tijden kunnen vergelijken dat het leven vroeger beter was, wat betekent dat mensen niet langer jong, in ieder geval volwassen of zelfs bejaard zijn. Als we naar hun persoonlijke geschiedenis kijken, wordt duidelijk dat hun jeugd viel in de periode die ze het beste vinden, omdat jeugd altijd hoop is, een overdaad aan kracht en geloof in het leven. Misschien hangt hun waarneming, die vroeger beter was, juist samen met de persoonlijke waarneming van die tijd, die samenviel met een meer welvarende periode in hun persoonlijke geschiedenis. De huidige tijd, die in hun woorden "veel erger is dan voorheen", viel gewoon in die periode in het leven waarin teleurstellingen en problemen zich opstapelden, en dienovereenkomstig wordt veel subjectief waargenomen in zwarte tinten.
Ongeacht de tijd heeft het zijn eigen mogelijkheden voor ontwikkeling, evenals zijn moeilijkheden. Een persoon in zijn jeugd kan zich gewoon beter aanpassen en passen in zijn tijd, die hij dan als de beste beschouwt. Problemen zijn gemakkelijker op te lossen, meer gedrevenheid en veel moeilijkheden, die nu als problemen worden gezien, werden door jongeren als een uitdaging gezien.
Er is ook nog een factor die moet worden opgemerkt. Een persoon wordt gevormd door de cultuur die hem in de kindertijd en, in mindere mate, in zijn jeugd omringt. Dit is de mentaliteit, waarden, idealen, eigenaardigheden van relaties, de specifieke kenmerken van communicatie tussen mensen en veel van wat inherent is aan deze specifieke tijd. Al deze kenmerken komen hem bekend voor en zijn als het ware heel diep in hem gegrift.
Maar wat als er een andere tijd komt dat normen en waarden drastisch veranderen? In dit geval kan de persoon zich onnodig of "niet op zijn plaats" voelen. Dit is niet zijn wereld, niet zijn cultuur, hij voelt zich een vreemdeling tussen degenen die net gretig de nieuwe tijd beginnen te absorberen. Het is duidelijk dat hij tegelijkertijd de afgelopen periode als iets vertrouwder voelt en begint te heimwee naar 'goede tijden'.
Elke nieuwe generatie leeft in een enigszins nieuwe wereld vergeleken met de vorige. Het is voldoende om het verschil te voelen in de perceptie van het leven van een generatie voor en na de perestrojka. Hoe zijn liedjes, films, boeken, mode veranderd?
Daarnaast wordt de beleving van het leven en de plaats daarin ook beïnvloed door de gezondheidstoestand, die met de jaren verslechtert en daardoor zelf een negatieve bijdrage levert.
Nostalgie naar het verleden kan ook ontstaan als gevolg van een leeftijdscrisis, waarvan de verdere perceptie van zichzelf en de omringende wereld afhangt.
In dit nummer is de belangrijkste factor dus de subjectiviteit van de perceptie van de werkelijkheid, en niet de echte verslechtering van de toestand van onze wereld.
