Het woord "antipathie" heeft oude Griekse wortels en betekent negatieve gevoelens, afkeuring, afkeer. Mensen hebben vast wel de woorden gehoord: "Ik voel zo'n antipathie jegens hem dat ik gewoon niet kan communiceren!" Alles is hier duidelijk zonder verdere uitleg. Maar hoe ontstaat antipathie in het algemeen, waar is het op gebaseerd?
Om welke reden kan er antipathie zijn tegen een persoon?
Zoals hierboven vermeld, is antipathie gebaseerd op afkeer en afkeer van een andere persoon. En deze emoties ontstaan om een aantal redenen, beginnend met een banale verklaring dat ze het niet eens waren met de personages, en eindigend met zulke ernstige als belediging, verraad. Meningsverschillen kunnen ook een reden zijn voor antipathie; smaken; gebruiken; een geschil dat verder ging dan de algemeen aanvaarde fatsoensregels; opstandig gedrag (bovendien lijkt het vaak alleen zo) en nog veel meer.
De menselijke psyche is zo ingericht dat voor de meeste mensen hun eigen smaak, gewoonten en opvattingen het meest correct en natuurlijk lijken. Daarom ervaren ze, wanneer ze worden geconfronteerd met andere gewoonten, houdingen en smaken, vaak een soort psychologisch ongemak. Bijvoorbeeld, een persoon die gewend is aan netheid, nauwkeurigheid, keurt de niet-verplichting van iemand anders af, slordigheid. En als hij door de wil van het lot wordt gedwongen om nauw met dergelijke mensen te communiceren - bijvoorbeeld door onder hetzelfde dak te wonen of in dezelfde instelling te werken, zal zo'n psychologisch ongemak zich vrijwel zeker ontwikkelen tot antipathie. Evenzo kan een delicaat, verlegen persoon die rust en stilte waardeert, een hekel hebben aan al te energieke, luidruchtige, niet-ceremoniële (vanuit zijn oogpunt) mensen. Hoewel hun gedrag alleen wordt veroorzaakt door een optimistisch of, meer nog, cholerisch temperament, en niet verder gaat dan de norm.
Wat kunnen we zeggen over eeuwige problemen zoals "schoonmoeder-schoondochter" of "schoonzoon-schoonmoeder". Er is simpelweg onbeperkte ruimte voor het ontstaan van hardnekkige wederzijdse antipathie. Bovendien is het object van antipathie misschien niet een specifieke persoon, maar een grote groep mensen, bijvoorbeeld fans van een ander sportteam of zelfs de bevolking van een hele staat tijdens een politieke crisis.
Is antipathie altijd verklaarbaar?
Er zijn momenten waarop er geen dwingende reden is voor antipathie. Niettemin kan een persoon instinctief wantrouwen en afkeer van iemand voelen, en deze gevoelens ontwikkelen zich tot aanhoudende antipathie. Bovendien begrijpt hij zelf niet wat dit veroorzaakte, hij realiseert zich dat het object van antipathie hiervoor niet de minste reden gaf, maar hij kan niets met zichzelf doen. Het mechanisme van dit fenomeen is nog onvoldoende onderzocht. Het is verwant aan het mysterieuze 'zesde zintuig' dat niet kan worden weerstaan.
