Zelfs
Harmoniecriterium
Er zijn veel belangrijke dingen in het leven. Wat is het belangrijkste? Hoeveel mensen, zoveel antwoorden. Maar iedereen zal het zeker moeilijk vinden om één ding eruit te pikken. Is het mogelijk om zo'n "ene" te vinden die, zelfs als hij tot volmaaktheid wordt gebracht, op zichzelf voldoende zal zijn voor volledig menselijk geluk? Natuurlijk niet. Er zijn veel belangrijke dingen in het leven, en de innerlijke staat, die gewoonlijk geluk wordt genoemd, hangt af van het welzijn van elk van hen en de harmonie daartussen.
Zoek een link
Heel vaak komt het voor dat wanorde op een bepaald gebied van het leven, ontevredenheid daarin, je verhindert te genieten van het goede dat is. Daarom is het zo belangrijk om op elk specifiek moment van verschillende levensfasen te begrijpen wat nu in de eerste plaats aandacht verdient. De valkuil hier is deze: het kan te pijnlijk zijn om direct naar de "beschadigde schakel" van je levensketen te kijken. In plaats daarvan kunnen we enthousiast aan de slag met de verbetering en modernisering van iets dat ons niet echt stoort, maar waarom niet? Waar ligt tenslotte de grens aan perfectie. En dit is precies het geval dat valt in de categorie 'het beste is de vijand van het goede'. Een andere winkel in kledingwinkels zal bijvoorbeeld opvrolijken - maar als alles in orde is met de kledingkast en de kwestie van het uitstellen van de reparatie wordt gekweld, dan zal het heel, heel kort zijn. Hoe belangrijker voor ons het aspect dat de probleemsituatie raakt, hoe meer weerstand er kan ontstaan door de intentie om er aandacht aan te besteden. Het is net als met een slechte tand - je wilt er niet uittrekken, maar als je trekt, wordt het alleen maar erger. Je moet stoppen met denken, maar het gewoon nemen en het doen. Bij voorbaat dank voor jezelf dat je iets oppakt wat op dit moment zo moeilijk voor je is en tegelijkertijd noodzakelijk.
Horizontaal in plaats van verticaal
Het is verbazingwekkend hoeveel dingen we in ons leven gewoon uit gewoonte doen! We proberen er niet iets nieuws in te introduceren. Nee, wie zou het hiermee eens zijn? Houdt iemand niet van nieuwe producten? We gaan een nieuwe generatie tv kopen en nemen de oude mee naar de vuilnisbelt of brengen hem naar de datsja. We kopen de tiende jeans van het ultramoderne model. We veranderen de iPhone in een verbeterde. En wat zetten we aan dat echt nieuw voor ons is? Het toevoegen van serum aan het gebruik van de crème telt niet mee. We zijn zo gewend aan in wezen eentonige verticale bewegingen dat we niet eens nagaan hoeveel vreugde en voldoening het ons brengt. Het creëert een gevoel van een soort van "voorwaartse beweging", we voelen ons niet achteruit, "slechter dan anderen", en dat is genoeg. Terwijl hoeveel grotere rijkdom en veel krachtigere verbeteringen ons te wachten staan in slechts één horizontale stap! Een tv met een nog hogere definitie is over het algemeen dezelfde tv, en we zullen wennen aan de iets betere beeldkwaliteit en het binnen twee dagen niet meer opmerken. De vreugde van dergelijke acquisities en "innovaties" is van korte duur, omdat ze in wezen niets nieuws in ons leven brengen. Terwijl het veranderen van je gebruikelijke manier van leven, zowel geassocieerd met winkelen als niet, zowel de wereld als het zelfbewustzijn enorm kan veranderen! Draag je altijd een broek? Probeer rokken en jurken! Altijd je nagels laten doen in de salon? Probeer het zelf! Voor je ochtendkoffie, doelloos ronddwalen op het net? Probeer het handboek te lezen ophet onderwerp waarin u geïnteresseerd bent - ik word bijvoorbeeld erg aangetrokken door publicaties als "Alles over alles" en "Biologie. Man. Groep 9.:)
Niet voor niets wordt er in verschillende bronnen zoveel aandacht besteed aan de problematiek van de comfortzone. Iedereen loopt op zijn eigen manier, dezelfde cirkel op een bepaald tijdstip. Natuurlijk kan deze cirkel worden schoongemaakt, in een andere kleur worden geverfd en dat is geweldig. Maar dit is niet te vergelijken met uitbreiden, want de wereld is zo groot! Bovendien is het op die plekken waar het voor jou (en voor jou) te smal is.
Maximaal - in balans
Waarom kopen we in op de meedogenloze voorstellen om te verbeteren wat we al goed doen? De beste shampoo proberen, iets voordeliger kopen, liever nog zoetere suiker dan zoete suiker? Zoals eerder vermeld, helpt dit ons om onze aandacht af te leiden van wat echt gecorrigeerd moet worden en wat niet erg prettig voor ons is om naar te kijken. En ook - we gaan graag vooruit. Ontwikkelen. Probeer, na het verstrijken van de tijd, de groei van prestaties en de ontwikkeling van nieuwe technologieën, wat er gebeurt als gevolg hiervan. Maar het beste is in feite de vijand van het goede, juist omdat Wanneer we niet overdreven aandacht besteden aan een van zijn gebieden, om te voorkomen dat we anderen ontmoeten die niet minder belangrijk voor ons zijn, ons geluk. Misschien hoeft u weinig moeite te doen, maar precies waar het nodig is en op het meest geschikte moment hiervoor. Als gevolg van deze verandering verandert je hele leven! Het evenwicht is hersteld, harmonie heerst. Schijnbaar ongelooflijke wonderen? Hoe kan iets op zichzelf verbeteren als er totaal andere problemen zijn opgelost die niets met dit onderwerp te maken hebben? Het is heel eenvoudig: vanzelf, of bijna vanzelf - met een beetje hulp, die je niets kost zonder de onderdrukking van het belangrijkste verontrustende probleem, de emotionele toestand vergiftigen, die nu - hoera! - opgelost.
Een kroon op het hele bedrijf
Leo Tolstoj schreef in "Anna Karenina": II ne faut jamais rien outrer, wat in het Frans betekent: "Je moet nooit tot het uiterste gaan in wat dan ook." De totale beperking is niet beter, het is de andere kant van dezelfde medaille. Psychologen zeggen dat in gezinnen waar alcohol volledig verboden was, kinderen er in de toekomst veel meer afhankelijk van zouden worden! Daar waar ze de juiste omgang met alcohol leerden en matiging leerden, ontstonden problemen in de toekomst veel minder of kwamen ze helemaal niet voor. Om welke reden dan ook, de magie van gematigdheid - of het gebrek daaraan - werkt op dezelfde manier. Er zijn heel verschillende voorbeelden. Ongelukkige kinderen, die met de beste bedoelingen, hun naaste mensen genadeloos gedwongen werden om naar eindeloze musea te gaan, veel boeken lazen als ze dat niet wilden, en die voor hen oninteressant of onbegrijpelijk waren, vaak tegen de tijd dat ze opgroeiden, verliezen hun "eetlust" voor dergelijke dingen volledig! Ze hebben er letterlijk genoeg van voor het leven. Maar wat verdrietig..! Zowel boeken als musea kunnen het leven enorm verrijken en het schepsel van de mensheid vermaken.:)
Meten met je eigen maat
Over matiging, maat en evenwicht gesproken, men kan niet anders dan spreken van individualiteit. "De smaak en kleur van alle markeringen zijn anders" - iedereen is al niet meer beledigd door het gebrek aan begrip van de verschillen die verschillende mensen hebben. “Er is een koper voor elk product”, er is niets om je zorgen over te maken. Het is modieus om een individu te zijn, het is modieus om jezelf te zijn, en we hebben onszelf allemaal al geaccepteerd zoals het is, of met kracht en macht op weg ernaartoe. Waarom vergeten we dan zelf deze verschillen en zorgen we voor onszelf en ons leven? We vergeten dat wat andere mensen nodig hebben misschien voorbarig voor ons is. Of misschien past het helemaal niet bij ons, omdat we verschillende situaties hebben, omdat we verschillende mensen zijn. Waarschijnlijk is het startpunt van alle fouten bij het najagen van niet wat je echt nodig hebt, vergeten wie je bent. Je sterke en zwakke punten. Die gebieden van je leven waar alles goed met je gaat, en die waar niet zo veel. Het is alsof we iemand anders proberen te zijn: "Ik wil het ook", "ik ook", "Ik zal hetzelfde kopen."Waarschijnlijk komt zo'n reactie voort uit de wens van het kind om niet slechter te zijn dan volwassenen, evenals de wens om samen te smelten, de behoefte om één te zijn met iemand, en daarom hetzelfde als hem. Maar dit is niet waar. We zijn gescheiden en we zijn anders. En als we dit in gedachten houden, zal het veel gemakkelijker worden om naar onze eigen maatstaf te meten, onszelf te helpen en anderen aan te moedigen hetzelfde te doen.
