Slachtoffer zijn van een misdrijf is erg moeilijk, en slachtoffer zijn van verkrachting is vele malen moeilijker. Het bijzondere van deze misdaad is dat de samenleving vaak het slachtoffer de schuld geeft van wat er is gebeurd, niet de verkrachter. Verkeerd, niet zo gekleed, niet zo gedragen … Weinig mensen denken na een inbraak de eigenaren ervan te beschuldigen het appartement op een "verkeerde manier" te hebben gesloten.
Een dergelijke houding ten opzichte van het slachtoffer traumatiseert haar nog meer, dwingt haar te zwijgen, geen gerechtigheid te zoeken en geen hulp te zoeken. Maar het trauma veroorzaakt door de verkrachting is zeer ernstig. Vrouwen die deze nachtmerrie hebben overleefd en er niet mee om zijn gegaan, hebben vervolgens problemen in hun seksuele leven, ze stichten zelden een gezin, hebben vaker last van huiselijk geweld, diverse verslavingen en workaholism.
Wat moeten we doen?
Je moet je trauma en jezelf erin gaan accepteren door toe te geven dat je onschuldig bent. Vaak probeert een vrouw, zelfs zonder beschuldigingen van buitenaf, te analyseren wat er "fout" in haar is, waarom het haar is overkomen. Dit is een weg naar een doodlopende weg. Het misdrijf is gepleegd omdat de verkrachter een misdrijf heeft gepleegd. Dus geef de schuldige de schuld, niet jezelf. Je stond hem net in de weg. Boosheid is trouwens een goede uitweg uit een traumatische situatie.
Schrijf dan zeker een verklaring aan de politie! Dit is natuurlijk een soort heroïsche daad: daarheen gaan en praten over wat je is aangedaan, terwijl er nog niets is genezen, fysiek of emotioneel. Veel vrouwen gaan niet naar de politie, omdat ze daar zullen worden "afgeraden" van de verklaring, opnieuw zullen ze niet op zoek gaan naar de dader van het misdrijf, maar naar de reden - waarom het misdrijf is gebeurd. Ze zijn bang voor zijdelingse blikken, ze zijn bang voor publiciteit, ze zijn bang voor confrontaties. Dit alles is meer dan begrijpelijk, maar veel studies op dit gebied tonen aan dat de slachtoffers van verkrachting die gerechtigheid hebben bereikt, de zaak voor de rechter hebben gebracht en hun misbruiker gevangen hebben gezet, zich daarna veel beter voelen.
Krijg de steun van iemand die dicht bij je staat. Er is vast in ieder geval één persoon naast je die je kunt vertrouwen, alles kunt vertellen, om hulp kunt vragen, en hij (s) zal zeker helpen. Neem deze persoon mee naar de politie. Zoek tegelijkertijd psychologische hulp. Helaas is het trauma veroorzaakt door de verkrachting erg intens en in de meeste gevallen is het onmogelijk om het te overwinnen met behulp van "keukentherapie" - intieme gesprekken met een vriend.
Het zal niet overbodig zijn om de omgeving te veranderen, althans voor een korte tijd. Ga uitrusten, maar niet naar een lawaaierig druk resort, maar naar een rustig pension, rusthuis of sanatorium. Nogmaals, niet slechts één! In het begin is het over het algemeen beter om niet alleen te blijven, dus als er een mogelijkheid is om tijdelijk naar familie of een vriend te verhuizen, maak dan van deze gelegenheid gebruik!
