Liefde is een zeer levendig gevoel dat in ieders leven voorkomt. Maar soms vergezelt het een persoon zijn hele leven, en soms gaat het spoorloos. Wetenschappers proberen al lang de reden voor deze emoties te achterhalen, het mechanisme van voorkomen te begrijpen.
Tegenwoordig verdelen veel psychologen liefde in verschillende componenten: verliefd worden, passie of ware liefde. De eerste ontstaat in de jeugd, het wordt gekenmerkt door levendige indrukken, het mag geen fysieke manifestaties dragen, een idealisering van de partner, zijn kwaliteiten komen voor. Passie wordt meer geassocieerd met seksuele aantrekkingskracht, het is gebaseerd op tactiele contacten, het paar droomt ervan in elkaars armen te zijn. Het is een volwassener gevoel, maar het kan ook verdwijnen. Liefde is de interactie van mensen, die elk jaar sterker wordt, transformeert en verdiept. Liefde is niet alleen een gehechtheid aan een afbeelding, maar een emotionele band met een echt persoon.
Liefde is chemie
Wanneer mensen elkaar ontmoeten, vindt er een chemisch proces plaats dat verliefd wordt. Een bepaald type, de geur van een persoon, kan dit proces veroorzaken. Als het wordt ondersteund, gestimuleerd, zal het toenemen. Dit is hoe passie en liefde ontstaan, maar ze zijn de eerste fase van ware liefde. Eerst komt het fysieke lichaam in het spel, dan komen de hersenen tussenbeide, de analyse van een persoon kan de relatie laten voortduren of alles beëindigen.
In de eerste paar maanden is het erg moeilijk om de sensaties van het lichaam onder controle te houden. Er is niet alleen een verlangen om dicht bij een partner te zijn, maar ook gemak, een verlangen om iets te doen, iets te bereiken. De emotionele achtergrond wordt vergroot, dingen zijn gemakkelijk en eenvoudig. Zo'n toestand bij geliefden kan meerdere jaren duren. Het is vooral sterk wanneer het paar elkaar niet elke dag kan zien, ze erin slagen zich te vervelen, wat een algemene golf van energie versterkt.
Verliefd worden en passie laten je je ogen sluiten voor veel van iemands gebreken. Wanneer deze gevoelens aanwezig zijn, wordt de stem van de rede nauwelijks gehoord. Er zijn "roze brillen" die mensen helpen harmonie in het dagelijks leven te vinden en relaties te verbeteren. Maar geleidelijk gaat dit voorbij en wordt de waarheid onthuld.
Liefde is het kloppen van twee harten
Als een paar het verlies van hun illusies rustig ervaart, als ze niet bang zijn voor de moeilijkheden die zich voordoen, begint de relatie te transformeren. Vanuit een kleine verliefdheidscrisis begint zich een diepe verbintenis te vormen, niet alleen gebaseerd op hormonen. Op dit moment passen mensen zich niet alleen aan aan het dagelijks leven, maar leren ze elkaar te respecteren, waarderen en ondersteunen. Relaties zijn gevuld met tederheid, vreugde en toewijding.
Liefde in het hoofd stelt mensen in staat om hun kinderen correct op te voeden, samen te dromen, plannen te maken en doelen te bereiken. Elk in een paar wordt een ondersteuning van naaste mensen, een enkele ruimte van interactie wordt gecreëerd. En pas na dit alles te hebben opgebouwd, na vele jaren van leven, ontwikkelt zich ware liefde. Ze lijkt niet verliefd te worden, ze is waardevoller, helderder, gevuld, maar tegelijkertijd kalm en redelijk.
Liefhebbende mensen worden helften die niet van elkaar kunnen worden gescheiden. Ze accepteren elkaar, ze bewonderen hun partner, en tegelijkertijd proberen ze niet te kwetsen. Na een lange aanpassing ontstaat één geheel. En dit zit niet langer alleen in het hoofd, het is een symbiose van zowel hormonen als de hersenen.
