De ziekte van depressie is omgeven door een groot aantal dwaze mythen. Veel mensen begrijpen totaal niet wat depressie werkelijk is. De perceptie van deze toestand als iets vergezocht, pogingen tot zelfmedicatie en zelfcorrectie kunnen tot zeer negatieve resultaten leiden.
Depressieve man huilen
Tranen zijn een natuurlijke reactie van een persoon op alle gebeurtenissen, en niet altijd psychotraumatisch, want er zijn ook tranen van vreugde. Tranen laten gevoelens als agressie en verdriet los. Wetenschappers hebben bewezen dat wanneer een persoon huilt, fysieke pijn wordt verlicht.
Depressie, gepresenteerd als een extreem depressieve toestand, wordt meestal geassocieerd met constante tranen. Veel mensen stellen zich een depressieve episode voor als het moment waarop de patiënt, opgerold in een bal, dag en nacht huilt. Natuurlijk komen dergelijke situaties ook voor, bij depressieve patiënten wordt de gevoeligheid echt verhoogd, terwijl de stemming en fysieke activiteit worden verlaagd. Maar niet in alle gevallen is depressie gelijk aan tranen.
Er zijn veel vormen van depressie. Er is bijvoorbeeld de zogenaamde "droge" depressie, wanneer een persoon, die zeer zware gevoelens ervaart en bijna tranen voelt, op geen enkele manier kan huilen. Dit verslechtert de algemene toestand. Iemand die al enige tijd aan een depressie lijdt, is echter vaak bang om zijn ware gevoelens, emoties en gemoedstoestand te tonen. Deze angst kan worden veroorzaakt door gedachten en overtuigingen, de perceptie van deze psychische aandoening in de wereld om ons heen en vele andere factoren. In de overgrote meerderheid van de gevallen verschuilt een depressieve stoornis zich achter een masker van onverschilligheid of zelfs achter een glimlach. Vaak weet zelfs de naaste kring van een zieke gewoon niet dat hij hulp nodig heeft.
Ze zeggen dat depressie altijd tot zelfmoord leidt
Tijdens het uitbreken van een depressieve episode wordt het hoofd van de patiënt overmand door de donkerste, moeilijkste gedachten. Ze worden obsessief, spoken zelfs rond met beelden in een droom. Een persoon kan ze niet afwijzen, en als dat zo is, vinden gedachten een uitweg via sensaties. Ze kunnen zich niet alleen op het emotionele vlak manifesteren, maar ook op het fysieke. Dit is een van de redenen waarom de fysieke gezondheidstoestand zo vaak lijdt aan depressie en er zijn organische stoornissen in het lichaam. Depressieve gedachten over het plegen van zelfmoord zijn echter typisch voor een zeer klein aantal patiënten.
Volgens statistieken heeft slechts een klein percentage van de mensen met een depressie ooit geprobeerd iets aan zichzelf te doen. Bovendien waren in de overgrote meerderheid van deze pogingen lichtzinnig, ze worden gelijkgesteld met parasuïcide (demonstrativiteit). Meestal worden zelfmoordpogingen ondernomen door mensen die een zeer ernstige depressieve periode doormaken en een behandelingskuur starten. Daarom wordt de patiënt zo vaak in de eerste stadia van therapie voor depressie onder toezicht van artsen gelaten, omdat het op dit moment in de eerste maand is dat het risico toeneemt dat een persoon zichzelf op enigerlei wijze op fysiek niveau zal schaden. Het is echter volkomen verkeerd om aan te nemen dat elke depressieve patiënt wordt gedomineerd en in het algemeen zelfmoordgedachten heeft. En niet iedereen die zelfmoord pleegde, had een depressie.
Ga wat werken, rennen en dansen, alles gaat voorbij
In de moderne wereld bestaat het idee dat mensen die veel vrije tijd hebben, depressief zijn. "Het is allemaal uit verveling." En dit is weer een waanidee. Een groot aantal mensen met een dergelijke diagnose, voordat ze worden gedekt door een negatieve toestand, een actieve levensstijl leiden, een prestigieuze baan hebben, wordt hun tijd letterlijk per minuut ingepland. Een persoon met een depressie adviseren om te gaan werken, is om nog meer negatieve gevoelens en gedachten bij een persoon op te wekken, een gevoel van schaamte op te wekken en een gevoel van minderwaardigheid te vormen. Bij depressie is er een sterke afname van kracht, moet alles met veel moeite worden gedaan, lijken armen en benen verschrikkelijk zwaar, wil je niet praten en kan je hoofd een complete warboel zijn van gedachten, ideeën en beelden. In een dergelijke toestand kan het voor een persoon moeilijk zijn om zelfs eenvoudig werk uit te voeren.
Hardlopen, dansen, yoga en andere fysieke activiteiten kunnen een depressie niet genezen. Ze kunnen je redden van verdriet en verdriet, maar de ziekte niet genezen. Patiënten met een depressieve stoornis krijgen minimale lichaamsbeweging, wandelingen in de frisse lucht, aangename activiteiten voorgeschreven, maar dit alles is geen wondermiddel en de basis van de behandeling. Omgekeerd kan overmatige fysieke (of mentale) stress tijdens een depressieve episode de aandoening verergeren.
Ik ben vijf minuten verdrietig, ik ben depressief
Verdriet en verdriet zijn zeer milde en snel voorbijgaande aandoeningen in vergelijking met klinische depressie. Een arts die zich voorbereidt op het diagnosticeren van een persoon, is noodzakelijkerwijs geïnteresseerd in hoe lang de patiënt in een depressieve toestand verkeert, hoe lang hij niet geïnteresseerd is in de gebeurtenissen in de buitenwereld, favoriete activiteiten en hobby's, werk, mensen in de buurt. Depressie kan alleen worden vermoed als de negatieve gezondheid gedurende ten minste 14 dagen achter elkaar voortdurend wordt nagestreefd. Maar zelfs met zo'n samenloop van omstandigheden is het onmogelijk om meteen een diagnose met zekerheid te stellen.
Depressie is een aanhoudende en langdurige aandoening waarvoor verdriet typisch is, maar het mag andere pijnlijke gevoelens niet domineren. Proberen te diagnosticeren met een depressieve stoornis als je een paar dagen in een slecht humeur bent geweest, is een belachelijke vergissing.
Depressie is een onzin uitgevonden door moderne artsen
Rond depressie zijn er veel verkeerde, vervormde ideeën over wat voor soort aandoening het is. Veel mensen die de complexiteit van de situatie niet begrijpen, zijn er echt van overtuigd dat depressie een soort nieuwerwetse ziekte is, die in feite niet bestaat. Alsof deze diagnose door artsen wordt gesteld om geld te verdienen, om een persoon te ruïneren, hem te dwingen dure antidepressiva en andere krachtige medicijnen te kopen. Vanwege zo'n verkeerde overtuiging weigert een aanzienlijk aantal mensen die echt aan een depressie lijden, alleen hulp en proberen ze zelf om te gaan met een zogenaamd verzonnen ziekte. Vaak levert zelfmedicatie geen resultaten op of verergert de aandoening zelfs niet.
Depressie is niet alleen mentale stoornissen, een vervormde perceptie van de wereld, gebeurtenissen en zichzelf. Bij depressie zijn er bepaalde storingen in het werk van de hersenen, het zenuwstelsel en veranderen de hormonale niveaus. Somatisch en mentaal, die met elkaar verweven zijn, veroorzaken de ontwikkeling van een depressieve stoornis. We mogen niet vergeten dat er sprake is van gemaskeerde depressie, wanneer de symptomen van de ziekte zich uitsluitend op lichamelijk niveau manifesteren, of van somatische depressie, die door bepaalde medicijnen kan worden veroorzaakt.
