De wet van Yerkes-Dodson toont aan dat motivatie niet altijd gunstig is voor effectief werk en kan leiden tot een afname van de algehele prestaties. Daarom rechtvaardigen populaire stereotypen over het verlangen naar actie zichzelf mogelijk niet, waardoor een persoon in een doodlopende straat terechtkomt.
Mythe 1: synoniem met motivatie is ontwikkeling
Als we het beroemde personage Oblomov vergelijken met een werknemer die de werkdag sneller wil laten eindigen, en met een student die zich inschrijft voor aanvullende cursussen, dan zou je kunnen denken dat alleen die laatste motivatie heeft. De student denkt na over zijn opleiding en hoe deze hem zal helpen bij de ontwikkeling van zijn toekomstige carrière. Oblomov heeft echter ook motivatie en hij wil snel terugkeren naar een staat van rust, gewikkeld in een knus oud gewaad en op zijn favoriete bank liggen.
De intentie van een werknemer die erover nadenkt om naar huis terug te keren, spreekt alleen over het feit dat hij wil ontspannen en genieten van het comfort van thuis. Daarom is motivatie eerder een verlangen om je leven op elke mogelijke manier te verbeteren en innerlijke stabiliteit te voelen. Het belangrijkste is om de omgeving vertrouwd en comfortabel te houden als iemand een persoon uit zijn comfortzone wil halen.
Mythe 2: De gemakkelijkste manier om jezelf te motiveren is door in je comfortzone te blijven
Motivatie hangt in feite rechtstreeks af van de mate van gevaar wanneer er een directe bedreiging is voor de menselijke stabiliteit. Daarom kunnen we niet onder deadlines komen door ons werk uit te stellen en andere, nog minder interessante opdrachten tot het laatste moment af te ronden. En het gaat hier niet om luiheid, maar om het mechanisme van energiebesparing, dat vanaf de geboorte domineert in ons onderbewustzijn.
Mythe 3: Het is moeilijk voor de gemiddelde persoon om prioriteiten te stellen
Zo'n stereotype kan alleen een echt ongelukkig persoon rechtvaardigen. In werkelijkheid kiest ieder van ons dagelijks voor zichzelf de bestaansoptie die aan specifieke basisbehoeften voldoet. Daarom is de prioriteit altijd niet wat belangrijk is, maar wat gemakkelijk te bereiken en vertrouwd is, wat betekent dat het geen energie vereist. Het onderbewustzijn dicteert een gemakkelijkere manier om te overleven, en als de taak niet het risico van gevaar met zich meebrengt, kan deze worden uitgesteld tot de volgende dag of nog enkele uren.
Mythe 4: begin met de moeilijkste taken
Dergelijk advies kan alleen worden gezien als een kardinale maatregel van actie wanneer andere methoden om jezelf te motiveren niet werken. Om de taak gemakkelijker en aantrekkelijker te maken voor het onderbewustzijn, moet je specifiek je doelen formuleren. Door een groot project in fasen op te delen, is een persoon meer bereid om zonder stress of druk aan de slag te gaan. Ook al is het project in werkelijkheid nog groot, opgedeeld in punten, het ziet er eenvoudiger uit.
Mythe 5: Alleen wilskracht kan iemand naar het toppunt van succes leiden
Een persoon kan tegen slijtage werken en vertrouwt alleen op zijn wilskracht. De werkefficiëntie zal echter elke keer afnemen, wat stress, vermoeidheid en haat voor het project bij de werknemer veroorzaakt. Dergelijk geweld tegen zichzelf zal vroeg of laat leiden tot een val en een volledige nivellering van resultaten uit het verleden. In deze situatie kunnen we u adviseren u te laten leiden door het beroemde 20/80-principe, dat door Pareto werd geïdentificeerd en met succes werd toegepast in verschillende gebieden van het menselijk leven.
