De lijst met psychische stoornissen of stoornissen is vrij groot. Sommigen van hen - meestal borderline - kunnen een specifieke oorzaak hebben, waardoor andere aandoeningen ontstaan, bijvoorbeeld schizofrenie, die artsen vaak niet kunnen vaststellen. Welke psychische stoornissen kunnen worden beschouwd als de meest voorkomende en frequente in de moderne wereld?
Eet stoornissen. Dit is een groep psychische aandoeningen gebaseerd op problemen met voedselinname. De meest populaire pathologieën zijn boulimia en anorexia. Ernstig trauma is vaak de oorzaak van een eetstoornis. Als een kind met overgewicht bijvoorbeeld bijzonder gewelddadig wordt geplaagd op school, kan hij proberen een dieet te volgen om af te vallen. Geleidelijk, onder invloed van externe negatieve factoren en sombere obsessieve gedachten, begint zich echter een totale afwijzing van het lichaam te ontwikkelen. Eten wordt gezien als een echt kwaad. En er is een geleidelijke afwijzing van voedsel. Het is onmogelijk om in je eentje contact op te nemen met een persoon met deze vorm van psychische stoornis. De patiënt is ervan overtuigd dat hij moet blijven afvallen, terwijl er geen kritiek is op zijn toestand - de persoon is er zeker van dat alles goed met hem is, dat hij voldoende eet. Meestal treffen eetstoornissen jonge mannen en vrouwen, maar er zijn pathologieën op de volwassen - bewuste - leeftijd.
Bipolaire stoornis (bipolaire stoornis). Voorheen werd deze ziekte manisch-depressieve psychose (MDP) genoemd, maar later werd deze verlaten en vervangen door een meer correcte. Ondanks het feit dat een bipolaire stoornis geen grenstoestand van de psyche is, en dat psychiaters gewoonlijk bij de behandeling betrokken zijn, wordt deze ziekte als de meest "positieve" onder mentale pathologieën beschouwd. Het veroorzaakt geen snelle en ernstige deformatie van de persoonlijkheid; het gaat vaak gepaard met langdurige remissies. Een persoon met een dergelijke diagnose past zich goed aan het leven aan, zeldzame patiënten krijgen een handicap. BD kan twee vormen van manifestatie hebben: een toestand van manie (verhoogde stemming, overactiviteit, bijna volledige onttrekking uit de slaap, enzovoort) en een toestand van depressie (symptomen komen in de regel overeen met een depressieve stoornis). De ene aandoening wordt continu of met tussenpozen vervangen door een andere voor remissie. Er zijn echter gevallen waarin de ziekte slechts in één vorm voorkomt, meestal depressief.
neurasthenie. Deze psychische stoornis heeft meestal een duidelijke oorzaak. Neurasthenie kan zich ontwikkelen onder invloed van lichamelijke (somatische) ziekten, als gevolg van ernstige of langdurige vergiftiging (alcohol, schadelijke stoffen, drugs, enzovoort). De oorzaken van pathologie omvatten ook: trauma, stressvolle situaties, chronische nerveuze overbelasting, leven in negatieve omstandigheden, wanneer een persoon gedwongen wordt om constant agressie, conflicten, negatieve emoties onder ogen te zien. Psychiaters merken op dat mannen meestal last hebben van neurasthenie, terwijl vrouwen meer worden gekenmerkt door een psychische stoornis als hysterie. De belangrijkste manifestaties van neurasthenie zijn: hoofdpijn en duizeligheid, aandoeningen van het zenuwstelsel, de ontwikkeling van somatische ziekten (bijvoorbeeld problemen met het spijsverteringsstelsel of met de hersenen), agressie en verhoogde prikkelbaarheid, motorische rusteloosheid, zwakte en verhoogde angst.
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCS). Artsen geloven dat bijna elke tweede inwoner van een metropool in meer of mindere mate OCS heeft. Deze pathologie manifesteert zich door obsessieve gedachten die niet kunnen worden gestopt, stereotiepe repetitieve bewegingen, bijvoorbeeld een machine die met een been zwaait of de wens om constant op een pen te klikken, vast te zitten in elke situatie of in emoties. Vreemd genoeg kan zelfs de neiging om auto's van een bepaalde kleur te tellen op weg naar het werk ook een symptoom zijn van OCS. Voor deze toestand zijn paniekaanvallen, fobieën, verhoogde angst en een neiging tot rituele handelingen typerend. Een persoon met OCS kan tien keer controleren of hij het raam heeft gesloten, of rennen om zijn handen te wassen na het aanraken van voorwerpen. Ernstige vormen van obsessief-compulsieve stoornis hebben hulp nodig van een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg. Van een langdurige en zeer uitgesproken psychische stoornis kom je niet in je eentje af.
Sociale fobieën. Fobische stoornissen nemen zelf een leidende positie in in de top psychische stoornissen. Sociale fobieën moeten echter worden uitgelicht en afzonderlijk worden beschouwd. Ze zijn vooral relevant voor mensen die in grote steden wonen. In de regel begint de stoornis zich al in de adolescentie te ontwikkelen. Het gaat gepaard met paniekaanvallen, obsessieve gedachten, depressie. Depressie wordt vaak gediagnosticeerd bij mensen met een sociale fobische stoornis. Zonder hulp kunnen sociale fobieën veranderen in een aanhoudende - chronische - toestand, waardoor het leven van een zieke geleidelijk meer en meer wordt vergiftigd. Als de maatregelen echter op tijd zijn genomen, is de prognose meestal vrij gunstig. De belangrijkste essentie van correctie ligt in het leren van een zieke om in de samenleving te zijn, in contact met andere mensen, om zichzelf te leren beheersen tijdens paniekaanvallen.
