De familieopstellingsmethode, opgericht door psychotherapeut Bert Hellinger, wint steeds meer aan populariteit. De geschiedenis van zijn oprichting is zeer ongebruikelijk.
Familieopstellingen is een methode ontwikkeld door de Duitse psychotherapeut Bert Hellinger.
In zijn praktijk kwam hij bij zijn patiënten gevallen van vreemde symptomen tegen. Ze wilden niet leven, ze ervoeren een vreemd schuldgevoel en angst, waarvan hij de oorsprong niet kon vinden in hun biografie. Later ontdekte hij dat velen van hen afstammelingen waren van bekende en onbekende nazi's die zeer wrede handelingen pleegden jegens krijgsgevangenen.
Uiteindelijk realiseerde Bert Hellinger zich dat de gebeurtenissen in het leven van hun voorouders de oorzaak waren van hun onverklaarbare lijden. Dit diende als een aanzet voor het creëren van een concept waarin een persoon deel uitmaakt van een soort en alle gebeurtenissen die in zijn familie op de een of andere manier zijn gebeurd, beïnvloeden zijn huidige leven.
Als een lid van het geslacht een handeling begaat, beginnen andere leden van het geslacht dit te compenseren. Met andere woorden, als de grootvader de beul was, dan kan de kleinzoon de rol van slachtoffer spelen, alsof hij boete doet voor de schuld van zijn grootvader. Hij kan erg verlegen, onzeker zijn, zich constant schuldig voelen, enz. Als een voorouder iemand uit zijn huis heeft geschopt, dan is het goed mogelijk dat zijn nakomeling ook het huis uit wordt gezet.
De methode zelf ligt in het feit dat de redenen voor de moeilijkheden in het leven van de cliënt niet alleen worden gezocht in zijn overtuigingen, persoonlijkheid en perceptie, maar ook in die acties die zijn voorouders hebben uitgevoerd. In sommige gevallen is het alleen mogelijk om onaangepast gedrag te veranderen of een probleem op te lossen door de oorsprong ervan in het gezin te beseffen en op te lossen.
In gevallen waarin Hellinger's patiënten schuld- en angstgevoelens ervoeren, was het bijvoorbeeld nodig om zich hun voorouders en hun slachtoffers mentaal voor te stellen en om vergiffenis te vragen voor hun voorouders van al degenen die door hun toedoen hadden geleden. In veel gevallen verdwenen na zo'n symbolische actie de onaangename symptomen.
