Liefdadigheid is iets dat volkomen normaal is in de Verenigde Staten en ontwikkelde Europese landen, en een aanzienlijk percentage van de mensen draagt bij aan het helpen van mensen in nood. In Rusland is dit fenomeen helaas nog steeds het lot van slechts enkelen en wordt het als iets ongewoons beschouwd. Maar het belangrijkste voor iedereen is om te beginnen.
Overweeg eerst de redenen en mythen die zogenaamd iemand ervan weerhouden liefdadigheidswerk te doen. In feite zijn dit slechts excuses.
1. Om iemand te helpen, moet je heel rijk zijn. Het liefst zoals Rockefeller. Mijn 100 roebel zal niemand helpen.
Helpen! Als minstens elke tweede volwassen bekwame persoon elke maand 100 roebel aan liefdadigheid zou geven, had meer dan één leven kunnen worden gered. Denk er bij het bestellen van uw volgende kopje koffie in een café aan of de afwezigheid van honderd roebel uw budget veel zal raken.
Bovendien is liefdadigheid niet alleen materiële hulp. Je kunt werken met kinderen uit weeshuizen, educatieve spelletjes doen, kinderen bezoeken in het ziekenhuis of ouderen in een verpleeghuis. Uw aandacht is even belangrijk.
2. Ik heb hier geen tijd voor.
Beroemde acteurs, zakenlieden, popartiesten, tv-presentatoren vinden hier tijd voor. Al hebben ze het ook erg druk, niet minder dan jij.
3. Er zijn alleen oplichters in de buurt, ik weet niet zeker of mijn geld zijn doel zal bereiken.
Helaas komen er op dit gebied wel degelijk oplichters voor. U hoeft dus alleen geld over te maken naar bekende fondsen die volledig rapporteren. Bijvoorbeeld stichting Gift of Life, Advita en anderen. Op hun sites kunt u de ontvangst van uw geld volgen en waaraan ze zijn uitgegeven. Controleer de informatie altijd bij de officiële bronnen van elk fonds of telefonisch, want soms treden oplichters namens hen op.
4. Ik werk en betaal belasting. De rest moet door de staat worden gedaan.
Moet. Maar zoals iedereen weet, doet de staat heel weinig om kwetsbare bevolkingsgroepen te helpen, en dat is een feit. Er zijn problemen in de samenleving en die moeten zo goed mogelijk worden opgelost. Zelfs in ontwikkelde landen worden sommige ziekten volledig ten koste van liefdadigheidsfondsen behandeld. En liefdadigheid is voor hen de norm.
Dus eerst moet je je realiseren dat liefdadigheid geen heldendom is, niet iets bijzonders, en zelfs geen 'goede daad'. Dit is een normale handeling van een bewust persoon, die een gewoonte zou moeten worden.
Kies dan wie je wilt helpen. Er zijn genoeg mogelijkheden: kinderen uit weeshuizen of kansarme gezinnen, ouderen, mensen met verschillende ernstige ziekten, mensen met een handicap, dakloze dieren. U kunt helpen: met geld, spullen, vrijwilliger worden, acties en evenementen organiseren, bloeddonor worden.
Kies een fonds dat vertrouwen in u wekt. Bestudeer informatie op internet, bel daar, stel al je vragen.
Wilt u toch geen geld overmaken, dan kunt u gericht hulp bieden. Breng bijvoorbeeld de nodige medicijnen, hygiëneproducten naar het ziekenhuis, maak persoonlijk geld over naar een bepaalde persoon. Informatie over de mensen die het nodig hebben is ook te vinden op de website van de goede doelenstichting.
Als je vrije tijd hebt, kun je vrijwilliger worden voor de stichting en kinderen bezoeken in weeshuizen of ziekenhuizen, het inzamelen van noodzakelijke spullen en andere acties organiseren.
Ook in onze samenleving is er een sterke mening dat liefdadigheid in stilte moet gebeuren en dat het niet gebruikelijk is om erover te praten. Waarschijnlijk is dit uitgevonden door degenen die zelf niets in deze richting doen. Integendeel, dit onderwerp moet aan bod komen, zodat mensen voldoende informatie hebben over hoe en aan wie ze kunnen helpen. Dus, als vrijwilliger, nodig je vrienden en kennissen uit voor het team, plaats informatie op sociale netwerken. Immers, misschien ziet iemand het en wil meedoen.
