In de moderne samenleving werken mensen hard, bouwen ze een carrière op, behalen ze bepaalde successen en posities. Dit kan als absoluut normaal worden beschouwd als het niet van de categorie bedrijvigheid naar workaholisme gaat. Wanneer een persoon al zijn tijd besteedt aan het werk zelf of aan het nadenken over aanstaande of bestaande activiteiten, kan dit leiden tot ernstige gezondheidsproblemen.
Experts geloven dat hard werken, een professional worden en genoeg geld verdienen de norm is voor mensen van middelbare leeftijd.
Op een gegeven moment wordt het nastreven van geld en professionele groei geen vreugde, maar een moeilijke taak. Een persoon begint moe te worden, hij is niet langer blij met succes en zelfs de verdiende bedragen. Hij verandert in een prikkelbaar persoon. Collega's die dit merken, proberen minder met hem te communiceren en de bazen zijn niet altijd meer tevreden met de resultaten van zijn werk. Het is dus tijd om te stoppen en over te schakelen naar jezelf, familie, rust, uitstapjes naar de natuur of een zomerverblijf, boeken lezen en nog veel meer, dat plezier en vreugde brengt aan een persoon. Als een persoon op tijd merkt dat het tijd is om iets te veranderen, zal hij zijn mentale balans niet verliezen en rustig beginnen zijn leven weer op te bouwen. Als dit niet gebeurt, kunnen we zeggen dat de persoon lijdt aan workaholisme.
Workaholic portret
Een workaholic is alleen gepassioneerd door werk. Zelfs wanneer zijn persoonlijke leven instort en de eerste tekenen van ziekte verschijnen, houdt hij niet op zich uit te putten met werk en denkt er dag en nacht aan.
Workaholisme is evenzeer een probleem als alcoholisme. Het is heel moeilijk om er in je eentje vanaf te komen, omdat het allebei verslavingen zijn. Maar niet alleen wordt iemand zelf afhankelijk van zijn verslaving aan werk, workaholisme wordt ook aangemoedigd door de samenleving waarin we allemaal leven.
Workaholics zijn niet altijd succesvolle mensen, terwijl velen bereid zijn zichzelf op te offeren voor het werk, zelfs zonder de gewenste erkenning te krijgen. Onder psychologen is er een mening dat een workaholic kan worden vergeleken met een suïcide, omdat ze allebei zelfmoord plegen.
Voor een workaholic is werk het leven zelf. Ze kan zijn familie, vrienden en alle hobby's die geen verband houden met zijn activiteiten volledig vervangen. Hij probeert altijd laat op zijn werk te blijven, ook als dat niet nodig is.
Een workaholic weet niet hoe en kan niet rusten, dus het weekend is een marteling voor hem en hij doet een deel van het werk, indien mogelijk, thuis. Als het werk om de een of andere reden stopt, voelt de persoon zich nutteloos en kan hij geen plek voor zichzelf vinden. Alles wat niets met werk te maken heeft, is voor hem een leeg tijdverdrijf. Als de klus eenmaal is geklaard, zal de workaholic er nooit blij mee zijn. Hij zal steeds weer in zijn hoofd scrollen: deed hij alles zoals het moest, en maakt hij zich zorgen over hoe zijn werk zal worden geëvalueerd en waargenomen door zijn superieuren. Als iets niet lukt, dan is het voor een workaholic een nachtmerrie en een complete ramp.
Waar leidt workaholisme toe?
Het resultaat van dergelijke activiteiten is uiteindelijk:
- vermoeidheid;
- spanning;
- agressie;
- slapeloosheid;
- hoge bloeddruk;
- hart- en spijsverteringsproblemen;
- mentale problemen;
- psychische stoornissen zijn ook niet uitgesloten.
Een workaholic heeft geen tijd om naar een dokter te gaan, onderzoeken te doen en zijn gezondheid in de gaten te houden. Van hem hoor je de zin "Someday later …". Maar helaas komt "later" misschien helemaal niet.
Waarom is een persoon in staat zichzelf in zo'n toestand te brengen?
- Onvermogen om problemen in het leven op te lossen en onwil om het te leren. Naar je werk gaan is een manier om eventuele problemen op te lossen.
- Het onvermogen om alleen te zijn en de rest met jezelf te genieten.
- Verkeerde opvoeding. Als een kind thuis alleen werd geprezen als hij vijven meebracht en al zijn tijd aan studie besteedde, leerde hij dat je alleen geliefd bent als je constant studeert (werkt).
- Het onvermogen om van complexen en angsten af te komen, om het gevoel van eigenwaarde en het gevoel van eigenwaarde te verhogen.
- De gewoonte om alles voor anderen te doen en nooit iets voor jezelf te willen. Zo iemand leeft in een "must"-staat.
Workaholisme kan worden vergeleken met een ziekte waarbij een persoon zichzelf volledig kan vernietigen en zelfs kan sterven, zonder tijd te hebben om het leven te waarderen.
