In de regel merken mensen die de slechte gewoonte hebben om op hun vingernagels te bijten niet eens dat ze het doen, maar sommigen slagen erin om hun nagels en teennagels te bijten. Zo proberen mensen het gevoel van stress door moeilijkheden en problemen te verminderen.
Dit gaat gepaard met een onbewuste actie, dat wil zeggen, tijdens stress begint een persoon onvrijwillig op zijn nagels te bijten of de nagelplaat af te pellen. Mensen merken misschien niet eens hoe hun vingers in hun mond komen, vaak wordt dit door anderen verteld. Natuurlijk is zo'n gewoonte een schending van het zenuwstelsel, de aanwezigheid van complexe, mentale problemen.
Een slechte gewoonte is medisch gezien een ernstige ziekte (onychofagie) en heeft negatieve gevolgen. De meest voorkomende gebeurtenis is het krijgen van een infectie in het lichaam, die zich op de vingers en onder de nagelplaat bevindt. Bij sterk bijten treedt ontsteking van de periunguale ruimte op, de vorm van de nagel is vervormd.
Er is een standpunt dat een slechte gewoonte optreedt wanneer er een gebrek is aan bepaalde stoffen in het lichaam. Dit geldt voor die mensen die tijdens het afbijten stukjes van de nagelplaat inslikken. Het is bewezen dat nagels een vrij sterk eiwit (keratine) bevatten, waardoor het lichaam de ontbrekende hoeveelheid stoffen aanvult.
In de regel lijden kinderen aan deze ziekte, maar het is niet ongewoon bij volwassenen. Ouders mogen het kind niet straffen voor het constant bijten van nagels, omdat de toch al hoge nerveuze spanning alleen maar toeneemt, wat zal leiden tot een verslechtering van het resultaat. Het is raadzaam om het kind rustig uit te leggen dat het er van buiten lelijk uitziet en ook buikpijn kan veroorzaken.
Veel mensen hebben de hulp van een gespecialiseerde psycholoog nodig, omdat ze niet in hun eentje van de slechte gewoonte af kunnen komen. De gemakkelijkste manieren om vrijwillig het bijten op te geven, is door een speciale vernis te gebruiken met een bittere smaak en constante naleving van een elegante manicure (zodat het jammer zou zijn om het te bederven).