De wereld is gewend om met hoge snelheden te leven: er worden steeds snellere vervoermiddelen gebouwd, er wordt snel gecommuniceerd, ook de menselijke activiteit versnelt. Alsof er al weinig uren in een dag zitten, alsof er geen tijd is om even stil te staan en van het leven te genieten. Langzame mensen worden minachtend verweten, aangespoord, onderwezen van kinds af aan tot dit ras.
De technologische vooruitgang, die begon in de 19e en 20e eeuw, heeft er nu toe geleid dat alles rondom te snel vernieuwd wordt. Nieuw uitgebrachte gadgets raken letterlijk achterhaald voor onze ogen, er verschijnen steeds modernere en snellere computers, auto's en apparaten. De consumptiemaatschappij en de technologische vooruitgang zorgen ervoor dat mensen zich in deze race mengen, nu hangt iemands gevoel van eigenwaarde vaak af van een moderner gadget op zak. Door constante aankopen uit te lokken en de oude te vervangen door een nieuwe, werken bedrijven hun assortiment in een snel tempo bij, en mensen haasten zich om zoveel mogelijk geld te verdienen voor de volgende aankoop.
Het werk van bedrijven
Vandaar de tweede reden voor de haast in het leven: in het streven naar snelle winsten moedigen bedrijven het werk aan van levendige zakenlieden die snel met zaken overweg kunnen, deals sluiten, snel spreken en denken. Ze zijn glimlachend, avontuurlijk, actief en erg snel. Dit gedragsmodel wordt exemplarisch voor alle andere medewerkers, dergelijke mensen worden snel gepromoot en aangemoedigd. Uiteraard is dit het gedragspatroon dat werkgevers en ondergeschikten willen volgen. Wie houdt er graag een zwijgzaam stil persoon aan het werk die veel tijd nodig heeft om met documenten om te gaan en traag werkt? In de overgrote meerderheid van moderne bedrijven is dit gedrag onaanvaardbaar.
De vicieuze cirkel van haast
De moderne man brengt veel tijd door op zijn werk en de mogelijkheden van de grote stad zorgen voor veel verleidingen. Zo iemand wil niet alleen de hele dag werken, maar 's avonds tijd hebben en plezier hebben. Vanaf hier wordt ook de gewoonte van haasten overgenomen: om sneller van het werk door de hele stad te gaan, snel entertainment te vinden of dingen thuis opnieuw te doen, een snelle maaltijd te eten en 's ochtends, geen tijd te hebben na nachtelijke bijeenkomsten, snel te vliegen naar het kantoor. Het is bijna onmogelijk om uit zo'n cirkel te komen, vooral als deze levensstijl al een gewoonte is geworden. Het gaat niet alleen om de omvang van moderne steden, waarin enorm veel tijd wordt besteed aan woon-werkverkeer, maar ook om het probleem van een slechte tijdsverdeling door de meerderheid van de bevolking.
Een soortgelijke situatie wordt ook aangemoedigd door massahysterie in de stijl van "het leven is kort, haast je om te leven!" Maar in feite is het onmogelijk om in een constante haast te leven, dit is een onnatuurlijke toestand voor de natuur en de mens. Daarom zal het echte besef van elk moment van het leven niet komen in gedachten over hoe je tijd hebt om alles te doen, maar in vrede en rust, alleen met jezelf of met dierbaren.
