Angst voor fouten, falen, veroordeling van buitenaf, onwil om actief te handelen, beslissingen te nemen en de consequenties te "ontwarren" - er kunnen vele redenen zijn waarom de infantiele ontsnapping aan verantwoordelijkheid heeft. Maar het is de verantwoordelijkheid die een volwassene onderscheidt die zelfverzekerd en vrij door het leven loopt, van een zwakhartige matras die liever lijdt, druk is, over het leven klaagt, maar in de boot van iemand anders vaart.
instructies:
Stap 1
Zie jezelf als een kind. Je had zoveel creatieve energie, enthousiasme, je wilde alles proberen, en het idee om op te groeien en onafhankelijk te worden leek zo aantrekkelijk. Nu je volwassen bent, liggen eindelijk alle mogelijkheden voor je open, maar je bent al "begraven" in je twijfels en angsten en beslist nergens over. Maar u hoeft alleen maar een keer een beslissing te nemen en te beginnen met handelen!
Stap 2
Elke keuze impliceert uw verantwoordelijkheid. Natuurlijk is het niet zo geweldig als het gaat om het kiezen tussen rijst of pasta voor het avondeten, maar als je zelfs hiermee niet alleen kunt beslissen, hoe ga je dan om met je leven, tijd, gezondheid? Kun je verantwoordelijk zijn voor andere mensen?
Stap 3
Omdat ze geen enkele verantwoordelijkheid willen nemen, beginnen mensen heel vaak de schuld voor alles wat er in hun leven gebeurt op andere mensen en, in het algemeen, externe omstandigheden af te schuiven: slecht bestuur, ouders zijn verkeerd opgevoed, het weer is niet gunstig… Je kunt eindeloos de omgeving de schuld geven van je problemen: ze zeggen: "Ik ben niet ik, en het paard is niet van mij." Maar wees dan niet verbaasd dat dit "paard", of beter gezegd jouw leven, door iemand anders wordt bestuurd.
Stap 4
Vaak zit perfectionisme achter de weigering om verantwoordelijkheid te nemen - een ongemotiveerd verlangen om in alles perfect te zijn. De wortels van dit fenomeen liggen in de kindertijd: als de ouders van het kind weinig prezen, weinig noteerden van zijn successen en prestaties, maar tegelijkertijd veel eisten en hem uitschelden voor de minste onoplettendheid, kan hij de overtuiging krijgen dat het onmogelijk is om van hem houden, zo onvolmaakt, laat staan van hem houden, maar over het algemeen accepteren. En, zoals je weet, degene die niets doet, vergist zich niet. Dat is de reden waarom zo iemand, uit angst zich te vergissen, verantwoordelijkheid en activiteit vermijdt. Maar dit is een doodlopende optie, omdat perfectie onbereikbaar is en verzonnen idealen alleen in het hoofd bestaan, en niet in de werkelijkheid. Het is beter om af en toe fouten te maken, van je fouten te leren, dan helemaal niets te doen en het niet eens te proberen. Wat als het lukt? Word een beetje meer zelfgenoegzaam.
Stap 5
Heroverweeg je kijk op het leven. Het is een vergissing te denken dat je je vrijheid handhaaft door verantwoordelijkheid te vermijden. Als je niet verantwoordelijk bent voor je acties, dromen, problemen, moeilijkheden en successen, dan wordt het gedaan door iemand anders, van wie je volledig afhankelijk bent.
Stap 6
Overwin je twijfels en angsten. Doe elke dag iets waar je bang voor bent en train jezelf geleidelijk, te beginnen met de kleine dingen, om bij elke stap weloverwogen keuzes te maken, en laat niemand anders beslissingen voor je nemen. Verantwoordelijk worden betekent voor jezelf durven opkomen en de consequenties aanvaarden van al je keuzes, acties of woorden.
