Paniek is een verkeerde perceptie van de werkelijkheid en een verkeerde inschatting van wat er gebeurt. Een volkomen ongevaarlijke situatie lijkt ons erg gevaarlijk.
Mensen die vatbaar zijn voor paniekaanvallen zijn gevoelig voor elke lichamelijke sensatie. Zo zal de een een onaangenaam gevoel in de buik als een beetje ongemak beschouwen, terwijl de ander klaagt over hevige pijn in de hele buik.
Als een persoon eenmaal een lichte maar tastbare verandering in de hartslag opmerkt en dit als het begin van een ernstige ziekte beschouwt, dan zal hij te veel naar zichzelf gaan luisteren. Elke keer dat hij deze sensatie voelt, begint zijn paniekaanval zich op te bouwen. We weten allemaal dat wanneer een persoon bang is, adrenaline vrijkomt. Het verhoogt de hartslag, kortademigheid en andere begeleidende symptomen die kenmerkend zijn voor paniekstoornis.
Ga terug naar de kindertijd, onthoud welke gevoelens je ervoer toen andere kinderen je plotseling bang maakten. Waarschijnlijk allemaal hetzelfde, maar we dachten niet aan hen, en ze gingen spoorloos voorbij zonder veel aandacht. Op basis van al het bovenstaande hebben we een vicieuze cirkel. Als je vreemde lichamelijke signalen voelt, word je bang, dan worden de sensaties intenser en komt er nog meer angst, die ons gek begint te maken, enzovoort. Het blijkt dat hoe meer je bang bent voor een mogelijk begin van paniekangst, hoe groter de kans dat het zal gebeuren. Deze cirkel moet je absoluut doorbreken. Onthoud dat als je eenmaal de sterkste paniekaanval hebt onderdrukt, je jezelf van deze gruwel zult bevrijden. Het menselijk brein is immers zo ontworpen dat je uit gewoonte bang kunt zijn en deze angst voor een lange tijd vasthoudt. Je hoeft jezelf niet te veroordelen tot een leven met beperkingen en constante angst, zulke gedachten moeten met alle mogelijke middelen worden verdreven.
Om hiervan af te komen, zul je een andere verklaring moeten vinden voor de symptomen die je enge gedachten veroorzaken. Een zeer effectieve methode is om een dagboek bij te houden waarin u persoonlijke observaties van uzelf, uw successen en mislukkingen beschrijft.
Voordat je begint met invullen, open je de eerste pagina en beschrijf je je eerste paniekaanval. Onthoud allereerst de datum en tijd van de situatie die zich heeft voorgedaan, die u aan pijnlijke mentale vervolging heeft onderworpen. Wat was je op dat moment aan het doen? Met wie heb je gecommuniceerd? Welke actie ging je ondernemen? Misschien beleefde je op dat moment serieuze momenten in je leven, of hadden ze in de zeer nabije toekomst moeten komen. Neem gewoon de tijd, besteed ongeveer 5 minuten aan deze herinnering, het is belangrijk om alle omstandigheden in detail te onthouden die een gevoel van paniek hebben veroorzaakt. Als je alles hebt opgeschreven wat er op die ongelukkige dag is gebeurd, kun je verder gaan met het invullen van het dagboek. In het ideale geval kunt u dit beter met een therapeut doen, omdat u het punt misschien mist en niet tot op de bodem van de waarheid komt.
