Afgunst - wie kent dit gevoel niet? Nachtmerrie, overweldigend en opwindend, het wordt zelfs als een doodzonde beschouwd. In China werd afgunst "rode-ogenziekte" genoemd, in het oude Rome zeiden ze dat een persoon "blauw van jaloezie werd", en in Rusland zeggen ze "groen geworden". Maar in hoeverre kan het als een aangeboren kwaliteit worden beschouwd?
Wat is jaloezie?
Wanneer iemand afgunst voelt, ervaart hij duidelijk zijn eigen onvolmaaktheid. We kunnen zeggen dat hij een wrok tegen zichzelf voelt. Als iemand in alles beter is dan jij, als je vindt dat het succes en de prestaties van een ander naar jou moeten gaan (je verdient het tenslotte!), dan voel je je verschrikkelijk.
Er wordt aangenomen dat er "witte" en "zwarte" jaloezie is. Wit is wanneer je jaloers maar gelukkig bent. Maar dit is een misverstand over de aard van afgunst. Er is geen witte afgunst, als je blij bent voor een ander, dan voel je bewondering. Dit is een goed gevoel dat je inspireert om je eigen ding te doen. Afgunst daarentegen is altijd slopend. Het is voorbij, je kunt deze twee gevoelens tegelijkertijd voelen.
Het is belangrijk op te merken dat de aanwezigheid van afgunst te wijten is aan het feit dat een persoon een vrij hoge dunk van zichzelf heeft. Hij voelt echt dat deze prestaties binnen zijn bereik liggen, en het zou best kunnen dat dit ook zo is. En jaloezie is ook een marker. Als je het voelt, laat het je duidelijk zien waar je diep van binnen wilt mikken.
Is dit gevoel aangeboren of verworven?
Deze vraag kan niet eenduidig worden beantwoord. Elke positie heeft zowel voor- als tegenstanders. Iemand denkt dat de neiging tot afgunst genetisch van aard is. Sommigen gaan zelfs nog verder, in de overtuiging dat afgunst in het menselijk genoom is ingebed. Ze zeggen dat alleen degenen die jaloers waren, probeerden vooruit te komen en uiteindelijk evolueerden.
Anderen geloven dat de eerste scheuten van jaloezie in de ziel van een kind verschijnen wanneer ouders hem vergelijken met leeftijdsgenoten, die bij hem interesse willen wekken voor studies of andere prestaties. Het kind is ontevreden met zichzelf, hij vergelijkt zichzelf met anderen en begint afgunst te voelen.
Maar het is zeker opgevallen dat afgunst zwakker wordt met de leeftijd. Voor oudere mensen worden bepaalde dingen die hun oprechte interesse in het verleden hebben gewekt, minder belangrijk. Dit suggereert dat afgunst kan worden aangepakt. Zelfs als het een aangeboren kwaliteit is, kan het worden gecontroleerd en ermee worden gewerkt.
Zelfvertrouwen
Het is waarschijnlijk dat de neiging tot afgunst rechtstreeks verband houdt met zelfvertrouwen. En hoewel de vraag hoe aangeboren deze kwaliteit is, is er geen duidelijk antwoord. Er is echter een oplossing die zeker werkt. Door meer zelfvertrouwen te krijgen, ga je begrijpen dat het jouw pad is dat bij je past, wat betekent dat het zinloos is om jaloers te zijn, omdat de prestaties van anderen niets te maken hebben met de jouwe.
Zelfverbetering en het vermogen om je doelen te bereiken kunnen je ook behoeden voor jaloezie. Als je dit allemaal kunt, waarom zou je dan jaloers zijn? Het enige dat overblijft is om anderen te bewonderen en zich te verheugen.
