Toen ik aan het instituut studeerde, gingen mijn vriend en ik naar de markt om te winkelen. Ik had een behoorlijk bedrag op zak. Om de een of andere reden kocht ik niets, en we naderden al de uitgang toen een zigeunervrouw me benaderde. Mijn vriend liep naar voren en ik verloor hem uit het oog. De zigeuner vroeg me hoe ik daar ergens moest komen en vroeg me toen mijn naam te zeggen. Dit intrigeerde mij en ik stemde toe.
Toen vlogen er nog een paar zigeuners uit het niets, en ze begonnen me te bestoken met vragen. Ik probeerde iets te antwoorden of iets te zeggen, maar mijn brein had gewoon geen tijd om de draad van het gesprek te begrijpen en bevroor. De drie spraken eentonig en vroegen me constant iets. Ik was in zo'n toestand dat ik in één keer een fles wodka opdronk.
Ik herinner me sommige momenten niet, maar er kwam ook geen reactie van mij. Toen ze stopten met het maken van lawaai, begon een zigeunervrouw met mij te "werken". Ze vroeg me hoe ik heette, maar zelfs in deze toestand bleef ik herhalen dat zij het was die me deze vraag zou moeten beantwoorden.
Toen pakte ze de spiegel uit mijn handen, maar ik wist niet meer hoe ik eraan kwam. Toen trok ze mijn haar uit en begon allerlei vreselijke dingen te vertellen die me zouden overkomen als ik het niet aannam. Ik was waarschijnlijk bang, maar ik weet het niet meer. Om je haar te krijgen, moest je haar geld geven.
Elke keer dat ze me om iets vroeg, begonnen mijn hersenen te zakken en begon ik langzaam na te denken. Ik vond een roebel in mijn zak, gaf die aan haar en stak mijn hand uit voor een haar. Ze zei dat ze nu een grotere rekening zou moeten krijgen. Ik stak mijn hand in mijn zak en tastte naar het pakje geld dat ik meenam naar de markt.
Ik denk dat ik alles langzaam deed, en mijn hersenen zakten nog een beetje meer, en ik was nog steeds vaag, maar me bewust van de situatie. En het besef van wat er gebeurde maakte me boos. Een onverwachte adrenalinestoot blokkeerde de overbelaste zenuwcentra en ik zei tegen de zigeuners dat ze ver met mijn haar moesten gaan, draaide me om en liep tot stilstand. Ik kwam uiteindelijk alleen tot bezinning in de trolleybus en was enorm verrast door wat er met mij was gebeurd. Toch is dit een zeer interessante ervaring, vooral omdat het me slechts 1 roebel kostte.
Een kennis van mij was dol op NLP, en ik vroeg hem hoe hij in zo'n situatie tegen kon gaan. Hij antwoordde dat je geagiteerd moet zijn: schreeuwen, met je handen zwaaien of hard praten.
Weer liep ik over straat en zag ik een zigeuner die zich om de hoek verstopte. Ik nam meer lucht in mijn borst en liep naar haar toe. En toen ze uit de hinderlaag sprong, schreeuwde ik zo hard dat ze zo ver weg ging dat ze twee meter van me af sprong en lange tijd na me klaagde over de bezuinigingen op de financiering van lokale psychiatrische klinieken.
Daarom wil ik stoutmoedig zeggen dat er meerdere mensen nodig zijn om een persoon in trance te brengen. En als je een groep zigeuners ziet, kun je ze beter omzeilen. Als je alleen bent en die mogelijkheid niet, ren dan gewoon langs ze op de zogenaamd vertrekkende bus of bel luid een denkbeeldige vriend of vriendin.
Het is beter om er 5 minuten als een idioot uit te zien dan zonder geld te zitten. Als de zigeuner alleen is, zal ze gewoon proberen je bang te maken met hetzelfde haar, dus geef haar die kans niet. Maar als alles volgens het slechtste scenario ging, ga dan in de aanval: trek haar haar uit, schreeuw tegen de zigeuner. Maak haar bang met haar familieleden bij de politie, haar grootvader, een tovenaar. Het belangrijkste is dat je niet bang hoeft te zijn, want haar is gewoon haar en het kan je leven op geen enkele manier beïnvloeden.
