Er wordt aangenomen dat wanneer je met vreemden omgaat, je je vriendelijk moet gedragen en alle aanvallen van hen moet negeren. Het was volgens dit principe dat kinderen werden opgevoed in aristocratische gezinnen. In de afgelopen eeuwen waren vriendelijkheid en eerbied onmisbare persoonlijke kwaliteiten van vertegenwoordigers van de high society.
Tegenwoordig wordt hoffelijkheid beschouwd als een teken van waardigheid en een hoog cultuurniveau. Natuurlijk moeten delicatesse en terughoudendheid in elk gesprek aanwezig zijn. Buitensporige en overdreven beleefdheid gaat echter gepaard met gezondheidsproblemen en mentale instorting.
Duitse wetenschappers hebben de toestand van werknemers in verschillende beroepen bestudeerd, waarbij beleefde en hoffelijke communicatie met klanten een rol speelt. Tijdens het experiment bleek dat werknemers die hun ware emoties onderdrukken en ze verbergen onder een vriendelijke glimlach, na een dergelijke communicatie, een snelle hartslag en tekenen van nerveuze opwinding hadden.
Hetzelfde gebeurt als je jezelf verbiedt om echte emoties weg te gooien. Natuurlijk hoef je je woede op anderen niet te uiten en al je interne agressie tegen hen te compenseren. Desalniettemin is het ook niet de moeite waard om je impulsen en huilen vanuit het hart te onderdrukken.
In geval van onenigheid raden psychologen aan om je gedachten in een tactvolle, maar tegelijkertijd harde en overtuigende vorm te uiten en ervoor te zorgen dat je ze beargumenteert. Als je boos bent dat je gesprekspartner een ander standpunt heeft, is het beter om de controverse helemaal te stoppen of van onderwerp te veranderen. Maar je moet het in geen geval uit beleefdheid met hem eens zijn, terwijl je op dit moment een waanzinnige storm in jezelf tegenhoudt. Anders drijft het je gewoon in de diepste depressie.
Er zijn ook momenten waarop je beleefdheid moet uiten in het bijzijn van een persoon die afkeer veroorzaakt of gewoon onaangenaam is. In dit geval kun je gewoon naar hem glimlachen en proberen aan iets aangenaams te denken, waarbij je de aanwezigheid van de kwaadwillende vergeet. Als je aanleg voor hem speelt, zul je in jezelf nog meer haat opwekken.
De afgebeelde vriendelijkheid en interne vijandschap veroorzaken emotionele disharmonie in een persoon. Daardoor gaan stress en depressie niet aan hem voorbij. Probeer daarom in elke situatie zo oprecht mogelijk te zijn, maar vergeet tegelijkertijd nooit de communicatieregels en gedragscultuur. Overdreven waarheidsgetrouw zijn kan je overkomen als ongemanierd of onevenwichtig.
