Communicatie met de gesprekspartner gebeurt niet alleen met behulp van woorden. De meeste informatie kan worden verkregen door aandacht te besteden aan het gedrag, de gezichtsuitdrukkingen en gebaren van de partner.
Non-verbale tekens moeten worden beschouwd in samenhang met spraak en gebeurtenissen. Het is niet altijd nodig om ze ondubbelzinnig te begrijpen: een persoon kan slap hangen en een gesloten positie innemen, niet alleen uit onzekerheid, maar soms ook gewoon uit de kou.
In de meeste gevallen spreken gezichtsuitdrukkingen, houdingen en gebaren echter veel waarheidsgetrouwer dan de toespraak van de gesprekspartner. In gevallen waarin wat gezegd wordt in tegenspraak is met de begeleidende gebaren, is vertrouwen de non-verbale informatie waard.
Een persoon kan leren om vakkundig te liegen, maar tegelijkertijd is het veel moeilijker om zijn intonatie, gezichtsuitdrukking en handbewegingen volledig te beheersen. De leugenaar kan worden verraden door een licht gewijzigde spreeksnelheid, een neergeslagen blik of kieskeurig gedrag.
Gebaren en houdingen
Gekruiste armen spreken altijd van het verlangen van een persoon om zichzelf te beschermen tegen de gesprekspartner en uiten wantrouwen en onzekerheid.
Wanneer een persoon zijn nek of achterhoofd krabt, tonen ze hun onzekerheid en twijfels.
Als de armen over de borst worden gekruist, voegt in dit geval latente agressie zich bij het wantrouwen. Handen op de heupen drukken protest uit en een verlangen om de situatie uit te dagen.
Een rechtopstaande houding en wijd uit elkaar staande benen spreken daarentegen van iemands vertrouwen in zijn rechtschapenheid en bereidheid om zijn opvattingen en belangen te verdedigen.
Een beschermende reactie is de behoefte om constant iets in je handen te houden. Dit kan een portemonnee, een vulpen of een telefoon zijn. Dus een persoon geeft symbolisch aan dat hij niet alleen is, en hij heeft een soort van steun.
Wanneer een persoon constant iets in zijn handen draait, is hij op dit moment in verwarring en denkt hij na over de situatie.
Als een meisje vaak haar haar stijlt of een haarlok om haar vinger windt, toont ze sympathie voor haar gesprekspartner en probeert ze te flirten.
Terwijl hij zijn hoofd steunt met zijn handpalm en vaak opzij kijkt, laat een persoon zien dat hij zich verveelt en op zoek is naar een kans om een oninteressant bedrijf te verlaten.
Wanneer een persoon met zijn vingers op tafel begint te trommelen, drukt hij zijn ongeduld en verlangen uit om zich uit te spreken of het gespreksonderwerp te veranderen.
Tekenen van liegen kunnen zijn: je neus krabben en je mond bedekken. Let op, wanneer een kind liegt, bedekt hij onmiddellijk zijn mond met zijn handpalm en probeert hij hem er niet uit te laten. Een volwassene kan dit gebaar weerstaan. Het afschrikmiddel kan zich echter manifesteren door in de mond te wrijven of op de lippen te bijten.
Gezichtsuitdrukkingen en ooguitdrukkingen
Wanneer u naar de gesprekspartner luistert, moet u letten op zijn gezichtsuitdrukkingen en ooguitdrukkingen. Als een persoon je van iets probeert te overtuigen, en tegelijkertijd zijn blik vaak opzij is gericht, dan gelooft hij zelf niet in waar hij het over heeft.
Een vernauwde blik drukt minachting en agressie uit, terwijl een blik die niet knippert, aangeeft dat de gesprekspartner je mentaal evalueert.
Verwijde pupillen duiden op een staat van inspiratie, opwinding of liefde.
Een onoprechte glimlach of "gelachen" kan worden herkend als de uitdrukking in de ogen van de persoon ongewijzigd blijft. Als ze hartelijk glimlachen, turen ze altijd een beetje. Tegelijkertijd verschijnt er snel genoeg een oprechte glimlach op het gezicht en een nepglimlach strekt zich langzaam uit als een grimas.
