Om van pijnlijke sensaties af te komen, heeft onze psyche krachtige verdedigingen tegen schaamte uitgevonden. Sommigen van hen zijn verrassend: op het eerste gezicht is schaamte nutteloos, maar in feite is hij het die bepaalde soorten gedrag aanstuurt.
De ontsnapping
Als we iets heets aanraken, verwijderen we automatisch onze hand. Op dezelfde manier kan een persoon "automatisch" zonder schaamte opraken, het vermijden. Vaak proberen mensen in relaties een "veilige afstand" te bewaren om niet met schaamte geconfronteerd te worden. De keerzijde van deze strategie is het gevoel van eenzaamheid, het onvermogen om hechte en diepe relaties op te bouwen. Want in elke langdurige relatie zul je vroeg of laat open moeten staan.
Perfectionisme
Als de kleinste fout een ondraaglijke golf van schaamte veroorzaakt, zal de persoon er alles aan doen om nooit ongelijk te hebben. Deze pogingen maken haar tot een fervent perfectionist. "Niet slecht" of "goed genoeg" zal zulke mensen nooit bevredigen, alles moet perfect zijn. Helaas besteden mensen veel moeite aan het volgen van deze strategie.
Superioriteit
De minachtende, arrogante persoon draagt zijn schaamte eenvoudig over op anderen. Ze verwacht speciale rechten, speciale behandeling, bevestiging van haar uniciteit. Diep verborgen twijfel aan jezelf en een verlangen om schaamte te vermijden zijn de belangrijkste drijfveren van dit mechanisme. Onbeschaamdheid lijkt iemand ontoegankelijk te maken voor de kritiek van 'gewone stervelingen'. Hoe sterker de onbewuste schaamte, hoe agressiever de persoon onderscheid, beloning en erkenning nodig heeft om zijn ontoegankelijkheid te behouden.
Exhibitionisme
Hier hebben we het niet over de gewoonte om zich in het openbaar uit te kleden, maar eerder indicatief voor provocerend, demonstratief gedrag. De persoon trekt onnodige aandacht naar zichzelf. Doet waar anderen verlegen over zijn. Gedraagt zich alsof de alledaagse normen van bescheidenheid en fatsoen simpelweg niet bestaan. Zo iemand lijkt misschien schaamteloos, maar dat zijn ze niet. Dit is de meest paradoxale verdediging tegen schaamte.
Woede en woede
Mensen voelen zich in het nauw gedreven door woede. Het idee dat iemand hun schaamte zal zien is ondraaglijk, dus het is gemakkelijker om boos, boos of aanvallend te worden, zolang hun geheim niet wordt onthuld. Sommige chronisch boze mensen zien de wereld misschien als een gevaarlijke plek, waar anderen niets anders doen dan hen beoordelen. Ook aan een dergelijke bescherming wordt veel energie gestoken.
