Om van voedselverslaving af te komen, moet u de ware oorzaken van het optreden ervan begrijpen. Een psycholoog of psychotherapeut kan hierbij helpen, maar ook begrip van de problematiek van de patiënt is belangrijk.
Als je je een portret voorstelt van een persoon die lijdt aan een voedselverslaving, dan zal de foto deprimerend zijn. Meestal is dit eenzaamheid en de afwezigheid van hobby's, terwijl de enige vreugde in het leven de bevrediging van honger is. Eten is een "vriend", een troost, de meest toegankelijke manier van mogelijke vreugde.
Zulke mensen kunnen zelfs de meest onbeduidende ervaring niet weerstaan, die veel globaler lijkt dan ze in werkelijkheid is. Op het einde, wanneer het nodig wordt om af te komen van de afhankelijkheid om jezelf te belonen met iets lekkers voor de volgende stress, reageert het lichaam met een protest.
Waar komt de schending van smaak vandaan?
Als u zich realiseert dat behandeling noodzakelijk is, moet u de ware reden voor wat er gebeurt begrijpen, die bij de meerderheid van de patiënten die om hulp hebben gevraagd, in de vroege kinderjaren moet worden gezocht. Het is niet ongewoon dat verantwoordelijke ouders, ten koste van ongelooflijke inspanningen, proberen hun geliefde kind koste wat kost te voeden, en zegevieren als bijna een volwassen portie tot het einde wordt opgegeten.
Hoe voelt het kind zich? Het is onwaarschijnlijk dat hij geniet van het eten en de smaak en het aroma voelt van de portie die met liefde is bereid door zijn moeder. Op dit moment absorbeert hij, stikkend met een grote hoeveelheid stukjes of lepels, zonder de smaak te voelen.
Als deze actie dag in dag uit plaatsvindt, worden grote porties al snel gemeengoed. Een kind eet tijdens het avondeten veel meer keren dan hij nodig heeft, ongeacht het fysiologische hongergevoel en de smaak. De geneeskunde noemt deze aandoening 'orale frigiditeit'.
Een andere standaardsituatie in het gezin, wanneer een goede eetlust en een volledig opgegeten portie ter wille van een moeder of grootmoeder de oorzaak worden van lof en algemene vreugde, behoort tot vergelijkbare opvoedingskosten. Het kind voelt zich bijna een winnaar en is ook blij dat het goed met hem gaat vandaag.
Maar als je gewoon weigert of niet genoeg eet, dan zijn beledigingen, verwijten en andere vormen van onvrede onvermijdelijk. Mam vat dit soms op als een persoonlijke belediging dat haar werk bij de kachel niet werd opgeëist. Zo ontwikkelt het kind een schuldcomplex dat alleen kan worden verlost door de volgende portie te eten.
De gewoonte om problemen te "grijpen"
Zowel het eerste als het tweede voorbeeld leiden automatisch tot een schending van smaaksensaties en een gebrek aan controle over de hoeveelheid gegeten voedsel. De eerste stap in de behandeling is het herstellen van de gevoeligheid van de smaakpapillen en het vermogen om de benodigde hoeveelheid te onderscheiden.
Onder mensen met een voedselverslaving is de meerderheid vatbaar voor angst en depressie, die gemakkelijk door voedsel kunnen worden "behandeld". Er waren wat problemen op het werk, onderweg kochten we een taart en aten die meteen op. Ik werd verdrietig van een andere huishoudelijke ruzie met mijn man (vrouw) - broodjes kwamen te hulp. Op het eerste gezicht lijkt het erop dat het probleem is verdwenen, maar door het te "grijpen", verergert een persoon de gewoonte alleen maar.
Dit is verwant aan een andere wijdverbreide verslaving - alcoholist, wanneer eventuele problemen worden "verdronken" in bier, wijn en vervolgens in iets sterkers. Om voor eens en altijd van de verslaving van overmatige voedselconsumptie af te komen, moet je een andere manier vinden om met stress om te gaan. Welke - het zal afhangen van de oorzaak van het overweldigende gevoel van angst, waarvan de bronnen talrijk zijn. Verschillende mensen hebben immers verschillende gevoelens en emoties.
