Als u zich ten doel stelt een remedie voor stotteren te vinden, wordt u gebombardeerd met advertenties voor tientallen gepatenteerde methoden. De methodologie van Harutyunyan onderscheidt zich van vele methoden, omdat het voor veel van hen het fundament is waarop andere auteurs hun ontwikkelingen al hebben gebouwd.
De methodologie van Lilia Zinovievna Harutyunyan is gebaseerd op langzame spraak. In de klas is de spraaksnelheid zo laag dat zelfs bij een aanvankelijk sterk stotteren, een persoon niet kan stotteren.
Om je dit tempo voor te stellen, moet je aangeven dat de lettergreep 2-3 seconden wordt uitgesproken. Logopedisten noemen deze snelheid van uitspraak 'the pace of feat'. En het is niet onredelijk. Inderdaad, tijdens de cursus in dit tempo wordt er van hem verwacht dat hij met mensen communiceert, ook vreemden in verschillende situaties: van vragen op straat tot het vinden van een baan.
Communicatie in dit tempo is in het begin vaak overweldigend. Dit doorbreekt de patronen van spraakgedrag die zich in de loop der jaren hebben ontwikkeld en helpt de wens te overwinnen om het feit van stotteren te verbergen, wat emotioneel een van de belangrijkste oorzaken van stotteren is. Het is de angst om in het bijzijn van anderen toe te geven dat je stottert, waardoor je steeds meer in de knoop raakt, ophef maakt en uiteindelijk tot stotteren leidt.
De techniek vereist ook dat je mensen vertelt waarom de spraaksnelheid zo laag is. Kinderen die een stroomcursus volgen, zouden bijvoorbeeld in nieuwe situaties moeten zeggen dat ze worden behandeld voor stotteren, daarom spreken ze zo langzaam. Dit is ook heel moeilijk, maar het heeft ook een sterk genezende werking. Meerdere keren optreden voor onbekend publiek in een langzaam tempo verandert de toestand dramatisch. Een aanhoudende angstige staat van stotteren maakt plaats voor kalmte en vertrouwen in iemands spraakvermogen.
Regelmatige communicatie op straat over verschillende kwesties en praten in een langzaam tempo kan de negatieve spraak en emotionele stereotypen die gepaard gaan met stotteren aanzienlijk verzwakken en in veel gevallen volledig kwijtraken. In dit tempo is het nodig om alle belangrijke communicatiesituaties te doorlopen en vele malen te communiceren met alle mensen uit de omgeving.
Nadat alle belangrijke communicatiesituaties in een langzaam tempo zijn doorlopen, begint de spraaksnelheid geleidelijk toe te nemen en bereikt deze binnen 5-7 maanden de gebruikelijke spraaksnelheid van de mensen in de buurt.
Het volgende belangrijke element van de techniek zijn de bewegingen van de vingers, die in elke spraaksectie op een speciale manier worden uitgevoerd en in wezen als een metronoom dienen, waardoor je het gewenste tempo kunt behouden. De bewegingen van de vingers zorgen voor extra verbindingen van spraak met de motorische zones van de hersenen, waardoor je de handeling van het brullen zelf kunt herbouwen en een extra basis voor spraak kunt bouwen. In de latere stadia worden vingerbewegingen geminimaliseerd en geleidelijk geëlimineerd.
Het is belangrijk om hieraan toe te voegen dat de techniek van Harutyunyan gebaseerd is op het postulaat dat gezonde, mooie spraak niet leeft in een gespannen lichaam, daarom wordt veel aandacht besteed aan ontspanning, ontspanning en spraaktraining als een "bewuste uitademing".
