De constante angst voor de dood kan een persoon zijn hele leven vergiftigen. We zijn ons er misschien niet eens van bewust dat we bang zijn voor de dood, omdat deze angst zich in verschillende dingen manifesteert. Sommigen kunnen last hebben van claustrofobie, anderen zijn bang om de weg over te steken, zelfs bij groen licht, en anderen en naar de tiende verdieping beklimmen de trap zonder het risico te lopen de lift te gebruiken. Hoe kan men de angst voor de dood overwinnen?
Memento Mori
"Memento Mori!" - leest de beroemde oproep. Het lijkt paradoxaal, maar hoe bewuster iemand nadenkt over de onvermijdelijkheid van de dood, hoe minder angst hij ervaart. Als hij dit woord niet eens zegt en op alle mogelijke manieren probeert afstand te nemen van dergelijke gedachten, is het effect volledig tegengesteld.
Japanse scholieren eindigen hun essays over hoe ze het liefst zouden willen leven logischerwijs met een beschrijving van de vermeende dood. Het is moeilijk voor een westerling om dit te begrijpen, maar in het Oosten is de traditionele houding ten opzichte van de dood als volgt: het is een organisch onderdeel van het leven, en niet het tegenovergestelde. Er is niets beangstigends en tragisch aan. Als een persoon klaar is voor de dood, ontmoet hij haar met gemak en zelfs vreugde, als een vriend. Of in ieder geval niet verdoofd door angst voor één gedachte aan het onvermijdelijke.
Kun je leren sterven?
In het Oosten zijn er praktijken die helpen 'vrienden te maken' met de dood. De Dalai Lama 'sterft' bijvoorbeeld 4-5 keer per dag en visualiseert dit proces in detail. De geestelijk leider gelooft dat zo'n oefening hem zal helpen niet in de war te raken wanneer de "dame met de zeis" daadwerkelijk komt.
Maar het is niet nodig om je te verdiepen in boeddhistische praktijken om de angst voor de dood te overwinnen. In ons dagelijks leven, als je erover nadenkt, zijn er veel dingen die zijn ontworpen om ons voor te bereiden op deze gedenkwaardige gebeurtenis. De belangrijkste hiervan is slaap, deze dagelijkse "repetitie" van het sterven. Maar als we elke ochtend terugkeren uit de vergetelheid, haasten we ons weer om onze zaken te doen, zonder na te denken over de les die we hebben geleerd.
Samuel Johnson: “Je niet voorbereiden op de dood op volwassen leeftijd is als in slaap vallen tijdens een belegering. Op oudere leeftijd niet voorbereiden op de dood betekent in slaap vallen tijdens de aanval."
Om niet langer bang te zijn voor de dood, moet je wennen aan het idee dat het een natuurlijk proces is, een onderdeel van ons leven. In veel religies wordt de dood gewoon gezien als een verandering van lichaam. Wat is er om bang voor te zijn? - je bent tenslotte niet bang als je verandert. In het christendom is er geen concept van reïncarnatie, maar als een orthodox persoon een leven vol betekenis heeft geleid, zal hij er geen spijt van krijgen. "God heeft me het leven gegeven, hij heeft het recht om het te nemen", - dit is hoe een man denkt, in wiens hart een oprecht geloof is. De ongelovige moet gewoon de realiteit accepteren: “Ja, we gaan allemaal dood. Het is misschien triest, maar het kan niet worden veranderd. En als dit onvermijdelijk is, waarom zou je je dan zorgen maken?"
Hoe om te gaan met de dood
De Bijbel zegt: "Wie gelooft, wordt behouden." Het bleek dat de regels van de Schriften worden bevestigd door artsen! Dr. Donn Jung van de Ohio University heeft door middel van onderzoek aangetoond dat kankerpatiënten de dag van overlijden kunnen "uitstellen" zodat ze geen belangrijke datum voor hen missen, zoals een verjaardag of Kerstmis. Oprecht geloof en gebeden hielpen deze mensen om de dood uit te stellen tot de volgende dag.
Vaak zijn mensen niet zozeer bang voor de dood zelf als wel voor de ouderdom. In de moderne cultuur wordt ouderdom inderdaad als iets schandelijks en lelijks beschouwd; er is geen cultuur, geen esthetiek van veroudering.
En volgens medische statistieken leven gelovige kankerpatiënten 5-6 jaar langer dan niet-gelovigen. Hoe is dit te verklaren? Als hij het nieuws van zijn dodelijke ziekte ontvangt, raakt hij in wanhoop. De constante angst voor de dood en andere negatieve emoties vernietigen zijn geest en lichaam nog sneller. Een gelovige daarentegen identificeert zich niet met het fysieke lichaam en is daarom minder beperkt door de angst voor de dood en beter bestand tegen de moeilijkheden van het leven.
