In 1913 ontdekten psychiaters een oorzakelijk verband tussen ziekten van het lichaam en de toestand van de menselijke psyche. Toen verscheen de term 'psychosomatica', een aanduiding voor een tak van de geneeskunde waarin deze ziekten worden bestudeerd. Vaak behandelt een persoon deze of gene ziekte met medicatie zonder enig effect, omdat het een psychosomatische aard heeft en medicijnen het symptoom verlichten, maar de ziekte zelf niet wegwerken.
Psychologen hebben 7 redenen voor het optreden van psychosomatische aandoeningen geïdentificeerd:
- Intern conflict. Dat wil zeggen, wanneer bewustzijn en onderbewustzijn in confrontatie zijn. En vaak is dit een conflict tussen de reacties van kinderen en gedragspatronen van volwassenen. Bijvoorbeeld: iemand is beledigd, hij wil schreeuwen tegen de dader, maar dit wordt niet geaccepteerd en hij houdt zich in. Als dit lange tijd gebeurt, krijgt hij keel- of tandaandoeningen (onderdrukte agressie).
- Voorwaardelijke uitkering. Hier hebben we het over die gevallen waarin je door de ziekte het problematische feit voor het bewustzijn kunt verbergen. Bijvoorbeeld: de vrouw is het verraad van haar man beu, maar wil niet scheiden, ze kan het probleem op de een of andere manier niet oplossen en het enige wat ze doet is "haar ogen sluiten" voor de situatie. Deze perceptie zal na verloop van tijd leiden tot oogziekte (het lichaam zal reageren op het verlangen "niet te zien").
- Suggestie van iemand anders. Dit zijn de belangrijkste factoren: lange belichtingstijd en het belang van degene die inspireert. Een moeder vertelt haar zoon bijvoorbeeld dat als hij de straat op gaat, hij ziek zal worden. Het onderbewustzijn zal deze suggestie als een signaal voor actie zien en het lichaam zal reageren. En zelfs als volwassene zal de zoon van deze moeder elke keer ziek zijn nadat hij de straat op is gegaan.
- Het ideaal volgen. Hier is een onbewuste afwijzing van het eigen lichaam, van zijn natuurlijke verschijning, in een poging het door het bewustzijn gekozen ideaal te bereiken. Bijvoorbeeld: een tienermeisje past zich aan aan "modieuze" normen, zoekt naar gebreken en houdt niet van het lichaam, wijst het af en blokkeert onbewust het ene of het andere deel ervan.
- Zelfstraf. In dit geval vernietigt een persoon zichzelf en probeert het schuldgevoel voor het overtreden van de morele code weg te nemen. Bijvoorbeeld: de moeder leerde haar zoon dat vrouwen niet geslagen mogen worden, maar hij sloeg zijn vrouw in woede. Voor hem is dit een zware overtreding. En als schuld lang zal kwellen, dan zal een persoon zichzelf onbewust straffen met een soort ziekte.
- Spanning. Psychosomatische ziekte kan optreden na een ernstige gebeurtenis. Een persoon heeft veel sterke emoties die lange tijd geen uitweg vinden, wat tot ziekte leidt. Bijvoorbeeld: een vrouw wordt ontslagen van haar baan, maar ze heeft kinderen en heeft geen man. Ze is bang, maar probeert geen angst te uiten, die tot uiting zal komen in slapeloosheid, te veel eten, dronkenschap of andere kwalen.
- Psychologisch trauma uit de kindertijd. Deze reden komt uit een zeer vroege periode, het is de diepste en sterkste van allemaal. Bijvoorbeeld: de moeder besteedt weinig aandacht aan het kind, maar haar houding verandert als het ziek is. Dan omringt de moeder hem met zorg, en dat gebeurt vaak. Als hij opgroeit, wordt dit kind ziek wanneer hij de aandacht van iemand anders wil.
De meest voorkomende psychosomatische aandoeningen, wetenschappers omvatten: astma, hypertensie, neurodermitis, maag- en darmzweren, colitis ulcerosa, reumatoïde artritis en hyperthyreoïdie. En om een psychosomatische ziekte te genezen, moet je eerst leren omgaan met je emoties.
