Veel mensen associëren het woord verantwoordelijkheid met iets zwaars, beklemmends en onaangenaams. Geen wonder dat er woordvormen zijn als "last van verantwoordelijkheid", "last van verantwoordelijkheid". Weerzinwekkend, niet? En als je het bekijkt vanuit het oogpunt van mogelijkheden?
Een illustratief voorbeeld. Vasya heeft de beslissing genomen (een keuze gemaakt) om een lening af te sluiten en te investeren in een bedrijf dat hem, volgens zijn voorspellingen, zal helpen snel rijk te worden. Als het idee slaagt, is Vasya blij en trots op zijn prestatie en schept hij op over zijn intelligentie en ondernemingszin. En zo niet, dan heeft iedereen hier schuld aan behalve hij: een plotselinge crisis, een leverancier, een accountant.. Dit is een ontsnapping aan de verantwoordelijkheid voor je eigen keuze. We moeten tenslotte toegeven dat hij genaaid is, en dit is zo jammer. Zo leven we.
Keuze en verantwoordelijkheid gaan altijd hand in hand. Waarom klagen bij je vrienden over je man die slaat, omdat je bij hem woont. Waarom fouten zoeken bij de gekke baas, omdat je ervoor kiest om voor hem te werken.
"Ik voel me slecht als ze me binnenlaten, als het eindigt, wie zal me helpen om uit deze onaangename toestand te komen?" Een oplossing zoeken in de buitenwereld is een verloren idee. Deze houding ten opzichte van je leven verergert helaas je situatie en zal geen oplossing brengen.
Iemand die niet verantwoordelijk is voor wat er in zijn leven gebeurt, voor zijn keuze, denkt zoiets als dit:
- "Mijn gedachten kwellen me." Hoe kunnen gedachten je kwellen als je ze denkt? Je kwelt jezelf. Dit is jouw keuze.
- "Ik sta te trillen." Wat schudt je? Iets of iemand komt recht op schema en schudt? Misschien schud je jezelf met je eigen gedachten? Dit is jouw keuze.
"Hij maakte me kwaad en ik werd nerveus." Niemand kan je boos maken als je dat niet wilt. Nerveus worden is jouw keuze.
- "Door mijn toestand kan ik niet normaal leven." Elke staat wordt georganiseerd door een persoon zelf, het verschijnt niet onafhankelijk uit het niets. Dit is ook uw keuze (organische pathologieën worden niet in aanmerking genomen).
Ontsnappen aan verantwoordelijkheid wordt "gezien" in de woorden van een persoon die de schuld voor alles wat hem overkomt afschuift naar iedereen en alles, maar niet naar zichzelf.
Keuze. Denk aan dit woord. JE KAN KIEZEN. Leef zoals je wilt, leef eerlijk je ups en downs. Een slechte ervaring is ook een ervaring, zonder verdriet te kennen, hoe te begrijpen wat vreugde is?
En als je nu in een plas zit, dan is dit alleen je handwerk. Erin zitten is een keuze, opstaan en lopen ook.
Alles wat je doet en denkt, zijn allemaal je eigen beslissingen. Alles wat je niet doet en waar je niet aan denkt, is ook jouw keuze. Door dit te erkennen, neem je verantwoordelijkheid voor je leven. En dan komt het beeld in een ander licht: ik heb zelf in deze plas gezeten, waardoor ik er zelf uit kan komen. Of ik besluit erin te blijven en de hele wereld de schuld te geven van nat en koud zijn.
