Privilege wordt beschouwd als de gezworen vijand van de wet. Deze mening wordt toegeschreven aan de beroemde Oostenrijkse schrijver van de 19e eeuw M. Ebner-Eschenbach. Om onbekende redenen wordt deze verklaring door velen gezien als een aforisme, dat in feite niet is bewezen en niet volledig is bestudeerd.
Het recht veronderstelt algemeen bindende vastgestelde regels en gedragsnormen die nodig zijn voor het optimaal functioneren van een beschaafde samenleving en bindend zijn. Dit concept is vrij complex, dubbelzinnig en heeft verschillende betekenissen. Aan de ene kant impliceert het burgerlijk recht enig voordeel voor de samenleving als geheel, maar in sommige gevallen kan het de rechten van een individu beperken. De naleving van deze regels staat onder strikte leiding van de staat.
Op zijn beurt heeft het voorrecht een iets andere aanduiding. Privilege verwijst naar een recht dat eigendom is van individuen, klassen of groepen. Met andere woorden, dit is een recht dat niet voor iedereen beschikbaar is.
De betekenis van deze twee begrippen spreekt boekdelen. In feite betekenen zowel recht als voorrecht vrijheid van handelen. Het verschil tussen hen zit alleen in het feit dat het recht tot actie verplicht, en het voorrecht bepaalde voordelen met zich meebrengt, waardoor de rechten van andere mensen kunnen worden geschonden. Daarom wordt privilege de vijand van de wet genoemd.
